Əyyub 17

1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.

Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.

2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.

Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.

3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?

Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?

4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.

Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!

5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.

Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.

6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.

У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.

7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.

Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.

8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.

Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.

9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.

Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.

10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.

Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.

11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.

Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.

12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.

Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.

13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)

Әгәр күтсәм, өйүм тәһтисара болиду; Мән қараңғулуққа орнумни раслаймән. (Sheol h7585)

14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,

«Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!

15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?

Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?

16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol h7585)

Үмүтүм тәһтисараниң төмүр пәнҗирилири ичигә чүшүп кетиду! Биз бирликтә топиға кирип кетимиз! (Sheol h7585)