< Əyyub 17 >
1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
Mein Odem ist schwach, und meine Tage sind abgekürzt, das Grab ist da.
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
Niemand ist von mir getäuschet, noch muß mein Auge darum bleiben in Betrübnis.
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
Ob du gleich einen Bürgen für mich wolltest, wer will für mich geloben?
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
Du hast ihrem Herzen den Verstand verborgen, darum wirst du sie nicht erhöhen.
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
Er rühmet wohl seinen Freunden die Ausbeute; aber seiner Kinder Augen werden verschmachten.
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
Er hat mich zum Sprichwort unter den Leuten gesetzt, und muß ein Wunder unter ihnen sein.
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
Meine Gestalt ist dunkel worden vor Trauern, und alle meine Glieder sind wie ein Schatten.
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
Darüber werden die Gerechten übel sehen, und die Unschuldigen werden sich setzen wider die Heuchler.
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
Der Gerechte wird seinen Weg behalten, und der von reinen Händen wird stark bleiben.
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
Wohlan, so kehret euch alle her und kommt; ich werde doch keinen Weisen unter euch finden.
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
Meine Tage sind vergangen, meine Anschläge sind zertrennet, die mein Herz besessen haben,
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
und haben aus der Nacht Tag gemacht und aus dem Tage Nacht.
13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol )
Wenn ich gleich lange harre, so ist doch die Hölle mein Haus, und in Finsternis ist mein Bett gemacht. (Sheol )
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
Die Verwesung heiße ich meinen Vater und die Würmer meine Mutter und meine Schwester.
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
Was soll ich harren? und wer achtet mein Hoffen?
16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol )
Hinunter in die Hölle wird es fahren und wird mit mir im Staube liegen. (Sheol )