< Əyyub 17 >

1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
"Dahin ist meine Lebenskraft, und meine Tage, die verflossen, sind für mich ebensoviel Gräber.
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
Wahrhaftig! Tadler sind bei mir; mein Auge muß auf ihrem Hader weilen. -
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
Setz ein! Jedoch Du hast schon meinen Einsatz. Wer gäbe sonst mir Handschlag?
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
Ihr Herz verschlossest Du der Einsicht; drum darfst Du sie nicht triumphieren lassen.
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
Es hieße, Freunden einen Anteil zuerkennen, die eigenen Kinder aber darben lassen.
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
Zum Sprichwort macht er mich für alle Welt; wie einer, dem man ins Gesicht speit, bin ich jetzt.
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
Die Augen sind vor Kummer blind; wie Schatten schwindet hin mein Leib.
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
Die 'Frommen' staunen drüber, 'Unschuldige' jubeln über den Verruchten.
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
Recht fest an ihrem Wege halten die 'Gerechten', aufs neue schöpfen Kräfte diese 'Biederen'.
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
Wenn ihr auch allesamt herbeikommt, ich finde keinen Weisen unter euch.
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
Hinschwinden meine Tage; dahin sind meine Pläne, die Herzenswünsche.
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
Nacht macht man mir für Tag, das Licht noch dunkler als die Finsternis.
13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
Muß ich schon in der Unterwelt auf eine Wohnung rechnen, erhalte ich mein Ruhbett in der Finsternis. (Sheol h7585)
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
Und muß ich 'Vater!' zur Verwesung sagen und zum Gewürme 'Mutter!', 'Schwester!',
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
wo bleibt da meine Hoffnung? Wer kann noch Glück für mich erspähen?
16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol h7585)
Sie steigen in die Unterwelt, wenn wir gemeinsam in dem Staube ruhen." (Sheol h7585)

< Əyyub 17 >