Əyyub 17
1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
Are there not mockers with me? and doth not my eye continue in their provocation?
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
He hath made me also a byword of the people; and as one before whom men spit.
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
My eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
Upright men shall be appalled at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
They change the night into day: the light is short because of darkness.
If I wait, the grave is my house: I have made my bed in the darkness. (Sheol h7585)
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?
