< Əyyub 17 >
1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
“My spirit has been destroyed, My days extinguished—graves [are] for me.
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
If not—mockeries [are] with me. And my eye lodges in their provocations.
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
Now place my pledge with You; Who is he that strikes hand with me?
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
For You have hidden their heart from understanding, Therefore You do not exalt them.
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
For a portion he shows friendship, And the eyes of his sons are consumed.
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
And He set me up for a proverb of the peoples, And I am a wonder before them.
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
And my eye is dim from sorrow, And my members—all of them—as a shadow.
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
The upright are astonished at this, and the innocent stirs himself up against the profane.
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
And the righteous lays hold [on] his way, And the clean of hands adds strength.
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
But please return and come in, all of you, And I do not find a wise man among you.
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
My days have passed by, My plans have been broken off, The possessions of my heart!
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
They appoint night for day, Light [is] near because of darkness.
13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol )
If I wait—Sheol [is] my house, In darkness I have spread out my bed. (Sheol )
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
To corruption I have called: You [are] my father. To the worm: My mother and my sister.
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
And where [is] my hope now? Indeed, my hope, who beholds it?
16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol )
You go down [to] the parts of Sheol, If we may rest together on the dust.” (Sheol )