Əyyub 17

1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.

My spirit will be wasted, my days will be shortened, and only the grave will be left for me.

2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.

I have not sinned, yet my eye remains in bitterness.

3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?

Free me, O Lord, and set me beside you, and let the hand of anyone you wish fight against me.

4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.

You have set their heart far from discipline; therefore, they will not be praised.

5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.

He promises prey to his companions, but the eyes of his sons will grow faint.

6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.

He has posted me like a proverb to the people, and I am an example in their presence.

7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.

My eyesight has been clouded by indignation, and my limbs have been reduced, as if to nothing.

8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.

The just will be astounded over this, and the innocent will be stirred up against the hypocrite.

9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.

And the just will cling to his way, and clean hands will increase strength.

10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.

Therefore, be converted, all of you, and approach, for I do not find in you any wisdom.

11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.

My days have passed away; my thoughts have been scattered, tormenting my heart.

12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.

They have turned night into day, and I hope for light again after the darkness.

13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)

If I should wait, the underworld is my house, and in darkness I have spread out my bed. (Sheol h7585)

14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,

I have said to decay and to worms: “You are my father, my mother, and my sister.”

15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?

Therefore, where is my expectation now, and who is it that considers my patience?

16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol h7585)

Everything of mine will descend into the deepest underworld; do you think that, in that place at least, there will be rest for me? (Sheol h7585)