Əyyub 17
1 Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
我的心灵消耗，我的日子灭尽； 坟墓为我预备好了。
2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
真有戏笑我的在我这里， 我眼常见他们惹动我。
3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
愿主拿凭据给我，自己为我作保。 在你以外谁肯与我击掌呢？
4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
因你使他们心不明理， 所以你必不高举他们。
5 Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
控告他的朋友、以朋友为可抢夺的， 连他儿女的眼睛也要失明。
6 Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
神使我作了民中的笑谈； 他们也吐唾沫在我脸上。
7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
我的眼睛因忧愁昏花； 我的百体好像影儿。
8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
正直人因此必惊奇； 无辜的人要兴起攻击不敬虔之辈。
9 Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
然而，义人要持守所行的道； 手洁的人要力上加力。
10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
至于你们众人，可以再来辩论吧！ 你们中间，我找不着一个智慧人。
11 Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
我的日子已经过了； 我的谋算、我心所想望的已经断绝。
12 Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
他们以黑夜为白昼， 说：亮光近乎黑暗。
我若盼望阴间为我的房屋， 若下榻在黑暗中， (Sheol h7585)
14 Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
若对朽坏说：你是我的父； 对虫说：你是我的母亲姊妹；
15 Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
这样，我的指望在哪里呢？ 我所指望的谁能看见呢？
