Əyyub 16
1 Əyyub belə cavab verdi:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
Muchas veces he oído cosas como estas: consoladores molestos sois todos vosotros.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
¿Tendrán fin las palabras ventosas? ó ¿qué te animará á responder?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
[Mas] yo os alentaría con mis palabras, y la consolación de mis labios apaciguaría [el dolor vuestro].
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo [de hablar], no se aparta de mí.
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Empero ahora me ha fatigado: has tú asolado toda mi compañía.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
Su furor [me] destrizó, y me ha sido contrario: crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
Abrieron contra mí su boca; hirieron mis mejillas con afrenta; contra mí se juntaron todos.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
Hame entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo estremecer
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
Próspero estaba, y desmenuzóme: y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, y púsome por blanco suyo.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
Cercáronme sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó: mi hiel derramó por tierra.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; corrió contra mí como un gigante.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos:
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
A pesar de no haber iniquidad en mis manos, y de haber sido mi oración pura.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
¡Oh tierra! no cubras mi sangre, y no haya lugar á mi clamor.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, y mi testimonio en las alturas.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
Disputadores [son] mis amigos: [mas] á Dios destilarán mis ojos.
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, como con su prójimo!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
Mas los años contados vendrán, y yo iré el camino por donde no volveré.
