Əyyub 16
1 Əyyub belə cavab verdi:
А Јов одговори и рече:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
Слушао сам много таквих ствари; сви сте досадни тешиоци.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Хоће ли бити крај празним речима? Или шта те тера да тако одговараш?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
И ја бих могао говорити као ви, да сте на мом месту, гомилати на вас речи и махати главом на вас,
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
Могао бих вас храбрити устима својим, и мицање усана мојих олакшало би бол ваш.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Ако говорим, неће одахнути бол мој; ако ли престанем, хоће ли отићи од мене?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
А сада ме је уморио; опустошио си сав збор мој.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
Навукао си на ме мрштине за сведочанство; и моја мрша подиже се на ме, и сведочи ми у очи.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
Гнев Његов растрже ме, ненавиди ме, шкргуће зубима на ме, поставши ми непријатељ сева очима својим на ме.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
Разваљују на ме уста своја, срамотно ме бију по образима, скупљају се на ме.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
Предао ме је Бог неправеднику, и у руке безбожницима бацио ме.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
Бејах миран и затре ме, и ухвативши ме за врат смрска ме и метну ме себи за белегу.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
Опколише ме Његови стрелци, цепа ми бубреге немилице, просипа на земљу жуч моју.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
Задаје ми ране на ране, и удара на ме као јунак.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Сашио сам кострет по кожи својој, и уваљао сам у прах славу своју.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
Лице је моје подбуло од плача, на веђама је мојим смртни сен;
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Премда нема неправде у рукама мојим, и молитва је моја чиста.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
Земљо, не криј крв што сам пролио, и нека нема места викању мом.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
И сада ето је на небу сведок мој, сведок је мој на висини.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
Пријатељи се моји подругују мном; око моје рони сузе Богу.
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
О да би се човек могао правдати с Богом, као син човечији с пријатељем својим!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
Јер године избројане навршују се, и полазим путем одакле се нећу вратити.
