Əyyub 16
1 Əyyub belə cavab verdi:
Respondens autem Job, dixit:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
Audivi frequenter talia: consolatores onerosi omnes vos estis.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea: consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos;
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me.
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam: satiati sunt pœnis meis.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
Circumdedit me lanceis suis; convulneravit lumbos meos: non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
Concidit me vulnere super vulnus: irruit in me quasi gigas.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus:
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
Verbosi amici mei: ad Deum stillat oculus meus:
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo.
