Əyyub 16
1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answereth and saith: —
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
I have heard many such things, Miserable comforters [are] ye all.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Is there an end to words of wind? Or what doth embolden thee that thou answerest?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
I also, like you, might speak, If your soul were in my soul's stead. I might join against you with words, And nod at you with my head.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
I might harden you with my mouth, And the moving of my lips might be sparing.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
If I speak, my pain is not restrained, And I cease — what goeth from me?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Only, now, it hath wearied me; Thou hast desolated all my company,
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
And Thou dost loathe me, For a witness it hath been, And rise up against me doth my failure, In my face it testifieth.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
His anger hath torn, and he hateth me, He hath gnashed at me with his teeth, My adversary sharpeneth his eyes for me.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
They have gaped on me with their mouth, In reproach they have smitten my cheeks, Together against me they set themselves.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
God shutteth me up unto the perverse, And to the hands of the wicked turneth me over.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
At ease I have been, and he breaketh me, And he hath laid hold on my neck, And he breaketh me in pieces, And he raiseth me to him for a mark.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
Go round against me do his archers. He splitteth my reins, and spareth not, He poureth out to the earth my gall.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
He breaketh me — breach upon breach, He runneth upon me as a mighty one.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Sackcloth I have sewed on my skin, And have rolled in the dust my horn.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
My face is foul with weeping, And on mine eyelids [is] death-shade.
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Not for violence in my hands, And my prayer [is] pure.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
O earth, do not thou cover my blood! And let there not be a place for my cry.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Also, now, lo, in the heavens [is] my witness, And my testifier in the high places.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
My interpreter [is] my friend, Unto God hath mine eye dropped:
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
And he reasoneth for a man with God, And a son of man for his friend.
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
When a few years do come, Then a path I return not do I go.
