< Əyyub 16 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
Then Job answered and said,
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
I have heard many such things: miserable comforters [are] ye all.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Shall vain words have an end? or what emboldeneth thee that thou answerest?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
I also could speak as ye [do]: if your soul were in my soul's stead, I could heap up words against you, and shake my head at you.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
[But] I would strengthen you with my mouth and the moving of my lips should assuage [your grief].
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Though I speak, my grief is not assuaged: and [though] I forbear, what am I eased?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
But now he hath made me weary: thou hast made desolate all my company.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
And thou hast filled me with wrinkles, [which] is a witness [against me]: and my leanness rising up in me beareth witness to my face.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
He teareth [me] in his wrath, who hateth me: he gnasheth upon me with his teeth; my enemy sharpeneth his eyes upon me.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
They have gaped upon me with their mouth; they have smitten me upon the cheek reproachfully; they have gathered themselves against me.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
God hath delivered me to the ungodly, and turned me over into the hands of the wicked.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
I was at ease, but he hath broken me asunder: he hath also taken [me] by my neck, and shaken me to pieces, and set me up for his mark.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
His archers encompass me; he cleaveth my reins asunder, and doth not spare; he poureth out my gall upon the ground.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
He breaketh me with breach upon breach, he runneth upon me like a giant.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
I have sewed sackcloth upon my skin, and defiled my horn in the dust.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
My face is foul with weeping, and on my eyelids [are] the shades of death;
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Not for [any] injustice in my hands: also my prayer [is] pure.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
O earth, cover not thou my blood, and let my cry have no place.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Also now, behold, my witness [is] in heaven, and my record [is] on high.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
My friends scorn me: [but] my eye poureth out [tears] to God.
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
O that one might plead for a man with God, as a man [pleadeth] for his neighbor!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
When a few years are come, then I shall go the way [whence] I shall not return.

< Əyyub 16 >