Əyyub 16
1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answers and says:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
“I have heard many such things, Miserable comforters [are] you all.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Is there an end to words of wind? Or what emboldens you that you answer?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
I also, like you, might speak, If your soul were in my soul’s stead. I might join against you with words, And nod at you with my head.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
I might harden you with my mouth, And the moving of my lips might be sparing.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
If I speak, my pain is not restrained, And I cease—what goes from me?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Only, now, it has wearied me; You have desolated all my company,
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
And You loathe me, For it has been a witness, And my failure rises up against me, It testifies in my face.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
His anger has torn, and He hates me, He has gnashed at me with His teeth, My adversary sharpens His eyes for me.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
They have gaped on me with their mouth, In reproach they have struck my cheeks, Together they set themselves against me.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
God shuts me up to the perverse, And turns me over to the hands of the wicked.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
I have been at ease, and He breaks me, And He has laid hold on my neck, And He breaks me in pieces, And He raises me to Him for a mark.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
His archers go around against me. He split my reins, and does not spare, He pours out my gall to the earth.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
He breaks me—breach on breach, He runs on me as a mighty one.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
I have sewed sackcloth on my skin, And have rolled my horn in the dust.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
My face is foul with weeping, And on my eyelids [is] death-shade.
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Not for violence in my hands, And my prayer [is] pure.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
O earth, do not cover my blood! And let there not be a place for my cry.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Also, now, behold, my witness [is] in the heavens, And my testifier in the high places.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
My interpreter [is] my friend, My eye has dropped to God;
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
And He reasons for a man with God, As a son of man for his friend.
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
When a few years come, Then I go [on] the path of no return.”
