< Əyyub 16 >
1 Əyyub belə cavab verdi:
But Job answered and said,
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
I have heard many such things: poor comforters are you all.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
What! is there any reason in vain words? or what will hinder you from answering?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
I also will speak as you [do]: if indeed your soul were in my [soul's] stead, then would I insult you with words, and I would shake my head at you.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
And would there were strength in my mouth, and I would not spare the movement of my lips.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
For if I should speak, I shall not feel the pain of my wound: and if I should be silent, how shall I be wounded the less?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
But now he has made me weary, and a worn-out fool; and you have laid hold of me.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
My falsehood has become a testimony, and has risen up against me: it has confronted me to my face.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
In his anger he has cast me down; he has gnashed his teeth upon me: the weapons of his robbers have fallen upon me.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
He has attacked me with the keen glances of his eyes; with his sharp [spear] he has struck me [down] upon my knees; and they have run upon me with one accord.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
For the Lord has delivered me into the hands of unrighteous men, and thrown me upon the ungodly.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
When I was at peace he distracted me: he took me by the hair of the head, and plucked it out: he set me up as a mark.
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
They surrounded me with spears, aiming at my reins: without sparing [me] they poured out my gall upon the ground.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
They overthrew me with fall upon fall: they ran upon me in [their] might.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
They sewed sackcloth upon my skin, and my strength has been spent on the ground.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
My belly has been parched with wailing, and darkness is on my eyelids.
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Yet there was no injustice in my hands, and my prayer is pure.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
Earth, cover not over the blood of my flesh, and let my cry have no place.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
And now, behold, my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
Let my supplication come to the Lord, and let mine eye weep before him.
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
Oh that a man might plead before the Lord, even [as] the son of man with his neighbor!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
But my years are numbered and [their end] come, and I shall go by the way by which I shall not return.