< Əyyub 16 >
1 Əyyub belə cavab verdi:
Then Job answered:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
“I have heard many things like these; miserable comforters are you all.
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Is there no end to your long-winded speeches? What provokes you to continue testifying?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
I could also speak like you if you were in my place; I could heap up words against you and shake my head at you.
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
But I would encourage you with my mouth, and the consolation of my lips would bring relief.
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Even if I speak, my pain is not relieved, and if I hold back, how will it go away?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Surely He has now exhausted me; You have devastated all my family.
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
You have bound me, and it has become a witness; my frailty rises up and testifies against me.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
His anger has torn me and opposed me; He gnashes His teeth at me. My adversary pierces me with His eyes.
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
They open their mouths against me and strike my cheeks with contempt; they join together against me.
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
God has delivered me to unjust men; He has thrown me to the clutches of the wicked.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
I was at ease, but He shattered me; He seized me by the neck and crushed me. He has set me up as His target;
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
His archers surround me. He pierces my kidneys without mercy and spills my gall on the ground.
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
He breaks me with wound upon wound; He rushes me like a mighty warrior.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
I have sewn sackcloth over my skin; I have buried my horn in the dust.
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
My face is red with weeping, and deep shadows ring my eyes;
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
yet my hands are free of violence and my prayer is pure.
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
O earth, do not cover my blood; may my cry for help never be laid to rest.
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Even now my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
My friends are my scoffers as my eyes pour out tears to God.
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
Oh, that a man might plead with God as he pleads with his neighbor!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
For when only a few years are past I will go the way of no return.