< Əyyub 16 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
Så tog Job til Orde og svarede:
2 «Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
"Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
3 Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
Får Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
4 Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
Også jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste på Hovedet ad jer,
5 Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
styrke jer med min Mund, ej spare på ynksomme Ord!
6 Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring får jeg?
7 Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
Dog nu har han udtømt min Kraft, du bar ødelagt hele min Kreds;
8 Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
9 Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
10 Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
de opspiler Gabet imod mig, slår mig med Hån på Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
11 Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
12 Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
Jeg leved i Fred, så knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
13 Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skånsel, udgyder min Galde på Jorden;
14 Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
Revne på Revne slår han mig, stormer som Kriger imod mig.
15 Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvel;
16 Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
mit Ansigt er rødt af Gråd, mine Øjenlåg hyllet i Mørke,
17 Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
skønt der ikke er Vold i min Hånd, og skønt min Bøn er ren!
18 Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
19 Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
20 Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Tårer til Gud,
21 Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
22 Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
Thi talte er de kommende År, jeg skal ud på en Færd, jeg ej vender hjem fra.

< Əyyub 16 >