Əyyub 15
1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 «Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?
«Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
3 Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?
Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
4 Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.
Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
5 Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.
For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
6 Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.
Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
7 İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?
Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
8 Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?
Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
9 Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?
Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
10 Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.
Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
11 Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?
Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
12 Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?
Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
13 Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?
For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
14 İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?
Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
15 Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,
På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
16 Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?
langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
17 Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –
Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
18 Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.
det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
19 O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.
dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
20 Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.
Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
21 Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.
I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
22 İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.
Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
23 “Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.
Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
24 Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.
Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
25 Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.
For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
26 Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.
han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
27 Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,
han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
28 O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.
Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
29 Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.
Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
30 Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.
Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
31 Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.
Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
32 İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.
Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
33 Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.
Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
34 Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.
Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
35 Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».
Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
