Əyyub 14
1 Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
Человек, рожденный женою, краткодневен и пресыщен печалями:
2 Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
как цветок, он выходит и опадает; убегает, как тень, и не останавливается.
3 Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
И на него-то Ты отверзаешь очи Твои, и меня ведешь на суд с Тобою?
4 Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
Кто родится чистым от нечистого? Ни один.
5 İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
Если дни ему определены, и число месяцев его у Тебя, если Ты положил ему предел, которого он не перейдет,
6 Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
то уклонись от него: пусть он отдохнет, доколе не окончит, как наемник, дня своего.
7 Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
Для дерева есть надежда, что оно, если и будет срублено, снова оживет, и отрасли от него выходить не перестанут:
8 Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
если и устарел в земле корень его, и пень его замер в пыли,
9 Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
но, лишь почуяло воду, оно дает отпрыски и пускает ветви, как бы вновь посаженное.
10 Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
А человек умирает и распадается; отошел, и где он?
11 Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
Уходят воды из озера, и река иссякает и высыхает:
12 İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
так человек ляжет и не станет; до скончания неба он не пробудится и не воспрянет от сна своего.
13 Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
О, если бы Ты в преисподней сокрыл меня и укрывал меня, пока пройдет гнев Твой, положил мне срок и потом вспомнил обо мне! (Sheol h7585)
14 İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
Когда умрет человек, то будет ли он опять жить? Во все дни определенного мне времени я ожидал бы, пока придет мне смена.
15 Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
Воззвал бы Ты, и я дал бы Тебе ответ, и Ты явил бы благоволение творению рук Твоих;
16 O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
ибо тогда Ты исчислял бы шаги мои и не подстерегал бы греха моего;
17 Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
в свитке было бы запечатано беззаконие мое, и Ты закрыл бы вину мою.
18 Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
Но гора падая разрушается, и скала сходит с места своего;
19 Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
вода стирает камни; разлив ее смывает земную пыль: так и надежду человека Ты уничтожаешь.
20 Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
Теснишь его до конца, и он уходит; изменяешь ему лице и отсылаешь его.
21 Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
В чести ли дети его - он не знает, унижены ли - он не замечает;
22 Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
но плоть его на нем болит, и душа его в нем страдает.
