Əyyub 14
1 Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
O homem, nascido de mulher, é curto de dias, e farto de inquietação;
2 Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
Ele sai como uma flor, e é cortado; foge como a sombra, e não permanece.
3 Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
Contudo sobre este abres teus olhos, e me trazes a juízo contigo.
4 Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
Quem tirará algo puro do imundo? Ninguém.
5 İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
Visto que seus dias já estão determinados, e contigo está o número de seus meses, tu lhe puseste limites, [dos quais] ele não passará.
6 Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
Desvia-te dele, para que ele tenha repouso; até que, como o empregado, complete seu dia.
7 Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
Porque há [ainda] alguma esperança para a árvore que, se cortada, ainda se renove, e seus renovos não cessem.
8 Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
Ainda que sua raiz se envelheça na terra, e seu tronco morra no solo,
9 Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
Ao cheiro das águas ela brotará, e dará ramos como uma planta nova.
10 Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
Porém o homem morre, e se abate; depois de expirar, onde ele está?
11 Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
As águas se vão do lago, e o rio se esgota, e se seca.
12 İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
Assim o homem se deita, e não se levanta; até que não haja mais céus, eles não despertarão, nem se erguerão de seu sono.
13 Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
Ah, se tu me escondesses no Xeol, e me ocultasses até que a tua ira passasse, se me pusesses um limite de tempo, e te lembrasses de mim! (Sheol h7585)
14 İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
Se o homem morrer, voltará a viver? Todos os dias de meu combate esperarei, até que venha minha dispensa.
15 Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
Tu [me] chamarás, e eu te responderei; e te afeiçoarás à obra de tuas mãos.
16 O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
Pois então tu contarias meus passos, e não ficarias vigiando meu pecado.
17 Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
Minha transgressão estaria selada numa bolsa, e tu encobririas minhas perversidades.
18 Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
E assim como a montanha cai e é destruída, e a rocha muda de seu lugar,
19 Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
E a água desgasta as pedras, e as enxurradas levam o pó da terra, assim também tu fazes perecer a esperança do homem.
20 Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
Sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu mudas o aspecto de seu rosto, e o despedes.
21 Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
Se seus filhos vierem a ter honra, ele não saberá; se forem humilhados, ele não perceberá.
22 Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
Ele apenas sente as dores em sua própria carne, e lamenta por sua própria alma.
