Əyyub 14
1 Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
4 Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
8 Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
11 Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
17 Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
19 Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
22 Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.
