Əyyub 14
1 Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
« L'homme, qui est né d'une femme, est de peu de jours, et pleine d'ennuis.
2 Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
Il croît comme une fleur, et on le coupe. Il fuit aussi comme une ombre, et ne continue pas.
3 Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
Ouvrez-vous les yeux sur une telle personne, et m'amener en jugement avec vous?
4 Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
Qui peut faire sortir un objet pur d'un objet impur? Pas un seul.
5 İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
Voyant que ses jours sont déterminés, le nombre de ses mois est avec vous, et vous avez nommé ses limites qu'il ne peut pas dépasser.
6 Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
Détournez les yeux de lui, pour qu'il se repose, jusqu'à ce qu'il accomplisse, comme un mercenaire, sa journée.
7 Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
« Car il y a de l'espoir pour un arbre si on le coupe, qu'il germera à nouveau, que sa tendre branche ne cessera pas.
8 Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
Mais sa racine vieillit dans la terre, et son stock meurt dans le sol,
9 Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
pourtant, grâce à l'odeur de l'eau, il bourgeonnera, et faire pousser des rameaux comme une plante.
10 Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
Mais l'homme meurt, il est abattu. Oui, l'homme abandonne l'esprit, et où est-il?
11 Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
Comme les eaux s'éloignent de la mer, et la rivière se vide et s'assèche,
12 İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
Alors l'homme se couche et ne se relève pas. Jusqu'à ce que les cieux ne soient plus, ils ne se réveilleront pas, ni être tirés de leur sommeil.
13 Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
« Oh! si tu me cachais dans le séjour des morts, que tu me garderais secret jusqu'à ce que ta colère soit passée, que vous me désigniez un moment précis et que vous vous souveniez de moi! (Sheol h7585)
14 İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
Si un homme meurt, vivra-t-il de nouveau? J'attendrais tous les jours de ma guerre, jusqu'à ce que je sois libéré.
15 Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
Vous appeliez, et je vous répondais. Vous auriez un désir pour le travail de vos mains.
16 O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
Mais maintenant, tu comptes mes pas. Ne veillez-vous pas sur mon péché?
17 Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
Ma désobéissance est enfermée dans un sac. Vous fixez mon iniquité.
18 Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
« Mais la montagne qui s'écroule n'aboutit à rien. La pierre est retirée de sa place.
19 Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
Les eaux usent les pierres. Ses torrents emportent la poussière de la terre. Donc vous détruisez l'espoir de l'homme.
20 Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
Vous l'emportez à jamais sur lui, et il s'en va. Vous changez son visage, et le renvoyez.
21 Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
Ses fils viennent à l'honneur, et il ne le sait pas. Ils sont rabaissés, mais il ne le perçoit pas d'eux.
22 Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
Mais sa chair, sur lui, souffre, et son âme en lui se lamente. »
