Əyyub 14
1 Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
Man that is born of a woman is of few days and full of trouble.
2 Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
He comes forth like a flower, and is cut down: he flees also as a shadow, and continues not.
3 Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
And does you open your eyes upon such an one, and bring me into judgment with you?
4 Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
5 İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
Seeing his days are determined, the number of his months are with you, you have appointed his bounds that he cannot pass;
6 Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
Turn from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a worker, his day.
7 Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
8 Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
9 Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
Yet through the scent of water it will bud, and bring forth boughs like a plant.
10 Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
But man dies, and wastes away: yea, man gives up the spirit, and where is he?
11 Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
As the waters fail from the sea, and the flood decays and dries up:
12 İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
So man lies down, and rises not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be raised out of their sleep.
13 Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
O that you would hide me in the grave, that you would keep me secret, until your wrath be past, that you would appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
14 İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
If a man die, shall he live again? all the days of my appointed time will I wait, till my change come.
15 Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
You shall call, and I will answer you: you will have a desire to the work of your hands.
16 O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
For now you number my steps: do you not watch over my sin?
17 Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
My transgression is sealed up in a bag, and you sew up mine iniquity.
18 Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
And surely the mountains falling comes to nothing, and the rock is removed out of his place.
19 Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
The waters wear the stones: you wash away the things which grow out of the dust of the earth; and you destroys the hope of man.
20 Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
You prevail for ever against him, and he passes: you change his countenance, and send him away.
21 Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
His sons come to honour, and he knows it not; and they are brought low, but he perceives it not of them.
22 Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
But his flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn.
