Əyyub 13
1 Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.
Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
2 Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.
alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
3 Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.
Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
4 Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.
Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
5 Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.
Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
6 İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.
Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
7 Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?
Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
8 Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?
Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
9 O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?
Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
10 Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.
Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
11 Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?
Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
12 Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.
Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
13 Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.
Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
14 Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.
Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
15 Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.
Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
16 Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.
Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
17 Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.
So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
18 Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.
Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
19 Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.
Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
20 Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:
Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
21 Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.
Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
22 Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.
Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
23 Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.
Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
24 Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?
Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
25 Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?
Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
26 Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.
Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
27 Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.
og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
28 Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.
Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
