< Əyyub 13 >

1 Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.
Lo, mine eye hath seen all [this], mine ear hath heard and understood it.
2 Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.
What ye know, I know also: I am not inferior to you.
3 Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.
But I will speak to the Almighty, and will find pleasure in reasoning with God;
4 Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.
For ye indeed are forgers of lies, ye are all physicians of no value.
5 Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.
Oh that ye would be altogether silent! and it would be your wisdom.
6 İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.
Hear now my defence, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?
Will ye speak unrighteously for God? and for him speak deceit?
8 Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?
Will ye accept his person? will ye contend for God?
9 O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?
Will it be well if he should search you out? or as one mocketh at a man, will ye mock at him?
10 Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.
He will certainly reprove you, if ye do secretly accept persons.
11 Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?
Shall not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
12 Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.
Your memorable sayings are proverbs of ashes, your bulwarks are bulwarks of mire.
13 Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.
Hold your peace from me, and I will speak, and let come on me what [will]!
14 Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.
Wherefore should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
15 Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.
Behold, if he slay me, yet would I trust in him; but I will defend mine own ways before him.
16 Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.
This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before his face.
17 Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.
Hear attentively my speech and my declaration with your ears.
18 Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.
Behold now, I have ordered the cause; I know that I shall be justified.
19 Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.
Who is he that contendeth with me? For if I were silent now, I should expire.
20 Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:
Only do not two things unto me; then will I not hide myself from thee.
21 Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.
Withdraw thy hand far from me; and let not thy terror make me afraid:
22 Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.
Then call, and I will answer; or I will speak, and answer thou me.
23 Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.
How many are mine iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
24 Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?
Wherefore dost thou hide thy face, and countest me for thine enemy?
25 Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?
Wilt thou terrify a driven leaf? and wilt thou pursue dry stubble?
26 Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.
For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth;
27 Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.
And thou puttest my feet in the stocks, and markest all my paths; thou settest a bound about the soles of my feet; —
28 Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.
One who, as a rotten thing consumeth, as a garment that the moth eateth.

< Əyyub 13 >