Əyyub 13
1 Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.
Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.
2 Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.
Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.
3 Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.
Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.
4 Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.
Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!
5 Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.
Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!
6 İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.
Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.
7 Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?
Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?
8 Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?
Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?
9 O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?
Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?
10 Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.
Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.
11 Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?
Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?
12 Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.
Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.
13 Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.
Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.
14 Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.
Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?
15 Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.
On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.
16 Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.
I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.
17 Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.
Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.
18 Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.
Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.
19 Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.
Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.
20 Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:
Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:
21 Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.
digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.
22 Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.
Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.
23 Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.
Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.
24 Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?
Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?
25 Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?
Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?
26 Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.
O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,
27 Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.
koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!
28 Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.
Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!
