< Əyyub 12 >

1 Əyyub belə cavab verdi:
Job prit la parole et dit:
2 «Yəqin ki siz özünüzü xalq içində müdrik sanırsınız, Siz öləndə hikmət də öləcək.
On dirait, en vérité, que le genre humain c’est vous, Et qu’avec vous doit mourir la sagesse.
3 Sizin qədər mənim də ağlım var, Sizdən geri qalmıram. Bu cür şeyləri kim bilmir?
J’ai tout aussi bien que vous de l’intelligence, moi, Je ne vous suis point inférieur; Et qui ne sait les choses que vous dites?
4 Mən dostlarımın gülüş hədəfi olmuşam, Vaxtı ilə Allaha yalvaranda mən də cavab almışam, Amma indi bir saleh, bir kamil insan gülünc olub.
Je suis pour mes amis un objet de raillerie, Quand j’implore le secours de Dieu; Le juste, l’innocent, un objet de raillerie!
5 Dərdsizlər bəlanı boş bir şey sanır, Büdrəyənlər üçün bəla hazır dayanır.
Au malheur le mépris! C’est la devise des heureux; A celui dont le pied chancelle est réservé le mépris.
6 Soyğunçuların çadırlarında rahatlıq var, Allahı qəzəbləndirənlər əmin-amanlıqdadır, Axı onlar Allaha yox, öz qollarına arxalanır.
Il y a paix sous la tente des pillards, Sécurité pour ceux qui offensent Dieu, Pour quiconque se fait un dieu de sa force.
7 Gəl heyvanlardan soruş, qoy sənə bildirsin, Qoy göydəki quşlar sənə desin,
Interroge les bêtes, elles t’instruiront, Les oiseaux du ciel, ils te l’apprendront;
8 Torpağa de, qoy o sənə bildirsin, Dənizdəki balıqlardan soruş, sənə məlumat versin.
Parle à la terre, elle t’instruira; Et les poissons de la mer te le raconteront.
9 Bunlardan hansı biri bilmir ki, Bunu Rəbbin əli edib?
Qui ne reconnaît chez eux la preuve Que la main de l’Éternel a fait toutes choses?
10 Hər yaratdığının canı Onun əlindədir, Bütün insanların nəfəsi Onun əlindədir.
Il tient dans sa main l’âme de tout ce qui vit, Le souffle de toute chair d’homme.
11 Yeməyin dadını damaq hiss etdiyi kimi Qulaq da sözləri sınaqdan keçirməzmi?
L’oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, Comme le palais savoure les aliments?
12 Ağsaqqalların hikməti var, Uzunömürlülər dünyagörmüş olar.
Dans les vieillards se trouve la sagesse, Et dans une longue vie l’intelligence.
13 Hikmət və qüdrət Allahdandır, O, nəsihət və dərrakə verir.
En Dieu résident la sagesse et la puissance. Le conseil et l’intelligence lui appartiennent.
14 Onun yıxdığı bərpa olunmaz, Onun həbs etdiyi insan azad olmaz.
Ce qu’il renverse ne sera point rebâti, Celui qu’il enferme ne sera point délivré.
15 Suları kəsərsə, quraqlıq olar, Suları buraxsa, dünyanı sel aparar.
Il retient les eaux et tout se dessèche; Il les lâche, et la terre en est dévastée.
16 Qüdrət və hikmət Onundur, Aldadan da, aldanan da Onundur
Il possède la force et la prudence; Il maîtrise celui qui s’égare ou fait égarer les autres.
17 Məsləhətçiləri talana məruz qoyar, Hakimləri axmaqlaşdırar.
Il emmène captifs les conseillers; Il trouble la raison des juges.
18 Padşahların bağladığı bağı açar, Bellərinə qurşaq salar.
Il délie la ceinture des rois, Il met une corde autour de leurs reins.
19 Kahinləri talana məruz qoyar, Mətinləri də devirər.
Il emmène captifs les sacrificateurs; Il fait tomber les puissants.
20 Etibarlı məsləhətçiləri susdurar, Ağsaqqalların ağlını alar.
Il ôte la parole à ceux qui ont de l’assurance; Il prive de jugement les vieillards.
21 Əsilzadələrin üstünə rüsvayçılıq yağdırar, Güclülərin qurşaqlarını çıxarar.
Il verse le mépris sur les grands; Il relâche la ceinture des forts.
22 Qaranlığın dərin sirlərini açar, Ölüm kölgəsini aydınlığa çıxarar.
Il met à découvert ce qui est caché dans les ténèbres, Il produit à la lumière l’ombre de la mort.
23 Millətləri çoxaldar, millətləri yox edər, Millətləri artırar, millətləri sürgün edər.
Il donne de l’accroissement aux nations, et il les anéantit; Il les étend au loin, et il les ramène dans leurs limites.
24 Dünyanın başçılarının ağlını başından alar, Yolu-izi məlum olmayan çöllərdə dolandırar.
Il enlève l’intelligence aux chefs des peuples, Il les fait errer dans les déserts sans chemin;
25 Qaranlıqda əl sürtə-sürtə yeriyərlər, Onları sərxoş kimi aşa-aşa gəzdirər.
Ils tâtonnent dans les ténèbres, et ne voient pas clair; Il les fait errer comme des gens ivres.

< Əyyub 12 >