Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Y respondió Sofar Naamatita, y dijo:
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
¿Las muchas palabras, no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
¿Tus mentiras harán callar los hombres? ¿y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Tú dices: Mi manera de vivir es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
Mas, ¡oh quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo!
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
Y que te declarara los secretos de la sabiduría: porque dos tantos mereces según la ley; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
Es más alto que los cielos, ¿qué harás? es más profundo que el infierno, ¿cómo le conocerás? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Su medida es más larga que la tierra, y más ancha que la mar.
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
Si cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
Porque el conoce a los hombres vanos: y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
Si tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos:
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
Si alguna iniquidad está en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que en tus habitaciones more maldad:
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
Entonces levantarás tu rostro de mancha, y serás fuerte, y no temerás;
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
Y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él, como de aguas que pasaron.
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
Y en mitad de la siesta se levantará bonanza: resplandecerás, y serás como la mañana.
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
Y confiarás, que habrá esperanza; y cabarás, y dormirás seguro.
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
Y acostarte has, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será dolor de alma.
