Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Potem je odgovoril Cofár Naámčan in rekel:
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
»Mar ne bo množica besed odgovorjena? Mar naj bo mož, poln govora, opravičen?
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
Mar naj tvoje laži naredijo možem, da molčijo? In ko zasmehuješ, ali te noben človek ne bo osramotil?
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Kajti rekel si: ›Moj nauk je čist in jaz sem čist v tvojih očeh.‹
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
Toda oh, da bi Bog spregovoril in zoper tebe odprl svoje ustnice
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
in da bi ti pokazal skrivnosti modrosti, da so dvojne temu kar je! Vedi torej, da Bog od tebe terja manj, kakor zasluži tvoja krivičnost.
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
Mar lahko z iskanjem najdeš Boga? Mar lahko do popolnosti spoznaš Vsemogočnega?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
To je tako visoko kakor nebo. Kaj lahko storiš? Globlje kakor pekel. Kaj lahko spoznaš? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Njegova mera je daljša kakor zemlja in širša kakor morje.
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
Če odseka in zapre, ali zbere skupaj, kdo ga potem lahko ovira?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
Kajti pozna praznoglave ljudi. Tudi zlobnost vidi. Mar ne bo potem tega preudaril?
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
Kajti praznoglav človek bi bil moder, čeprav bi bil človek rojen kakor žrebe divjega osla.
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
Če pripraviš svoje srce in svoje roke iztegneš k njemu,
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
če je krivičnost v tvoji roki, jo odloži daleč proč in naj zlobnost ne prebiva v tvojih šotorih.
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
Kajti potem boš povzdignil svoj obraz brez madeža. Da, neomajen boš in se ne boš bal,
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
ker boš pozabil svojo bedo in se je boš spominjal kakor vode, ki tečejo mimo,
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
in tvoja starost bo jasnejša kakor opoldan; svetil boš naprej, ti boš kakor jutro.
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
Ti boš varen, ker je upanje. Da, kopal boš okoli sebe in svoj počitek si boš vzel v varnosti.
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
Tudi ulegel se boš in nihče te ne bo strašil. Da, mnogi te bodo obžalovali.
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
Toda oči zlobnih bodo odpovedale in ne bodo pobegnili in njihovo upanje bo kakor izročitev duha.«
