Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Отвещав же Софар Минейский, рече:
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
глаголяй много, и противоуслышит: или многоречив мнится быти праведен? Благословен рожденный от жены малолетен.
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
Не мног во словесех буди: несть бо противовещаяй ти.
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Не глаголи бо, яко чист есмь делы и безпорочен пред Ним:
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
но како Господь возглаголет к тебе и отверзет устне Свои с тобою?
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
Потом возвестит ти силу премудрости, яко сугуб будет в сих, яже противу тебе: и тогда уразумееши, яко достойная тебе сбышася от Господа, имиже согрешил еси,
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
или след Господень обрящеши? Или в последняя достигл еси, яже сотвори Вседержитель?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
Высоко небо, и что сотвориши? Глубочае же сущих во аде что веси? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Не должае ли меры земныя, или широты морския?
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
Аще же превратит вся, кто речет Ему: что сотворил еси?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
Той бо весть дела беззаконных: видев же нелепая, не презрит.
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
Человек же инако обилует словесы: земный же рожденный от жены равен ослу пустынному.
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
Аще бо ты чисто положил еси сердце твое, воздеваеши же руце твои к Нему,
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
аще беззаконно что есть в руку твоею, далече сотвори е от тебе, неправда же в жилищи твоем да не вселится:
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
тако бо ти возсияет лице, якоже вода чиста: совлечешися же скверны, и не убоишися,
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
и труда забудеши, якоже волны мимошедшия, и не устрашишися.
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
Молитва же твоя, аки денница, и паче полудне возсияет ти жизнь:
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
уповая же будеши, яко будет ти надежда: от туги же и попечения явится ти мир:
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
упокоишися бо, и не будет боряй тя: пременяющиися же мнози имут просити тя,
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
спасение же оставит их: надежда бо их пагуба, очи же нечестивых истают.
