Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
Vai uz tik daudz vārdiem nebūs atbildēt, vai mutīgam cilvēkam lai paliek taisnība?
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
Vai tad citiem uz tavām blēņām būs klusu ciest, ka tu mēdi, un neviens tevi neapkauno,
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Un saki: mana mācība ir skaidra, un es esmu šķīsts priekš Tavām acīm, (ak Dievs!)
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
Bet tiešām, kaut Dievs runātu un atdarītu Savas lūpas pret tevi
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
Un tev stāstītu to apslēpto gudrību, kas ir gudrība pār gudrību, tad tu zinātu, ka Dievs nemaz vēl visus tavus noziegumus nepiemin.
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
Vai tu Dieva apslēptos padomus vari atrast, vai attapt tā Visuvarenā pilnību?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
Viņa ir augstāka nekā debesis, - ko tu vari darīt? Dziļāka nekā elle, - ko tu vari zināt? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Garāka nekā zeme savā mērā, un platāka nekā jūra!
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
Kad Viņš uzbrūk un gūsta, priekš tiesas stāda, kas Viņam to liegs?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
Jo Viņš pazīst neliešus, Viņš redz negantību, vai vērā nelikdams.
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
Bet pirms ģeķis nāk pie gudrības, tad meža lops paliek par cilvēku.
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
Ja tu pacelsi savu sirdi un izplētīsi savas rokas uz Viņu, -
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
Ja tu to ļaunumu, kas tavā rokā, tālu atmetīsi, un netaisnībai neļausi mājot savā dzīvoklī,
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
Tad tu savu vaigu varēsi pacelt bez vainas un varēsi pastāvēt un nebūs jābīstas.
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
Tad tu bēdas varēsi aizmirst, un tās tā pieminēt, kā ūdeni, kas aizskrien.
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
Un tavs mūžs stāvēs spožāks nekā dienas vidus, un pat tumsa būs kā rīta gaisma.
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
Un tu varēsi ticēt, ka vēl ir cerība, un redzēsi, ka vari mierā dusēt.
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
Un varēsi apgulties, un neviens tevi neizbiedēs, un daudzi vēl tevi godinās.
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
Bet bezdievīgo acis izīgst un viņu patvērums iet bojā, un viņu cerība iznīks kā pēdīgā dvaša.
