Əyyub 11

1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?

Cette multitude de paroles ne trouvera-t-elle point de réponse, Et suffira-t-il d’être un discoureur pour avoir raison?

3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?

Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?

4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.

Tu dis: Ma manière de voir est juste, Et je suis pur à tes yeux.

5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.

Oh! Si Dieu voulait parler, S’il ouvrait les lèvres pour te répondre,

6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.

Et s’il te révélait les secrets de sa sagesse, De son immense sagesse, Tu verrais alors qu’il ne te traite pas selon ton iniquité.

7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?

Prétends-tu sonder les pensées de Dieu, Parvenir à la connaissance parfaite du Tout-Puissant?

8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)

Elle est aussi haute que les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu? (Sheol h7585)

9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.

La mesure en est plus longue que la terre, Elle est plus large que la mer.

10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?

S’il passe, s’il saisit, S’il traîne à son tribunal, qui s’y opposera?

11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.

Car il connaît les vicieux, Il voit facilement les coupables.

12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.

L’homme, au contraire, a l’intelligence d’un fou, Il est né comme le petit d’un âne sauvage.

13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,

Pour toi, dirige ton cœur vers Dieu, Étends vers lui tes mains,

14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.

Éloigne-toi de l’iniquité, Et ne laisse pas habiter l’injustice sous ta tente.

15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.

Alors tu lèveras ton front sans tache, Tu seras ferme et sans crainte;

16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.

Tu oublieras tes souffrances, Tu t’en souviendras comme des eaux écoulées.

17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.

Tes jours auront plus d’éclat que le soleil à son midi, Tes ténèbres seront comme la lumière du matin,

18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.

Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera plus vaine; Tu regarderas autour de toi, et tu reposeras en sûreté.

19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.

Tu te coucheras sans que personne ne te trouble, Et plusieurs caresseront ton visage.

20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».

Mais les yeux des méchants seront consumés; Pour eux point de refuge; La mort, voilà leur espérance!