Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Then responded Zophar the Naamathite, and said: —
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
Should, the multitude of words, not be answered? Or should, a man full of talk, be justified?
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
Shall, thy pratings, cause men to hold their peace? When thou hast mocked, shall there be none to put thee to shame?
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Since thou hast said, Right is my doctrine, and pure am I in his eyes.
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
But, in very deed, oh that GOD would speak, that he would open his lips with thee:
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
That he would declare to thee the secrets of wisdom, for they are double to that which actually is, —Know then that GOD could bring into forgetfulness for thee, a portion of thine iniquity.
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
The hidden depth of GOD canst thou discover? Or, unto the furthest limit of the Almighty, canst thou attain?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
The heights of the heavens, what canst thou do? Depths deeper than hades, what canst thou know? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Longer than the earth, is the measure thereof, and broader than the sea.
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
If he sweep on, or shut up, or call together, Who then shall hinder him?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
For, he, knoweth men of falsity, and seeth iniquity, and him that doth not diligently consider.
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
But, an empty person, will get sense, when, a wild ass’s colt, is born a man!
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
If, thou, hast prepared thy heart, and wilt spread forth, unto him, thy hands—
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
If, iniquity, be in thy hand, Put it far away, and let there not dwell in thy tents perversity,
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
Surely, then, shalt thou lift up thy face free from blemish, and shalt be established, and not fear.
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
For, now, shalt thou forget, sorrow, Like waters passed away, shalt thou remember it.
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
Above high noon, shall rise life’s continuance, Darkness, like a morning, shall appear,
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
And thou shalt he confident, that there is hope, and, when thou hast searched, securely shalt thou lie down;
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
And shalt rest, with none to put thee in terror, —and many shall entreat thy favour.
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
But, the eyes of the lawless, shall fail, —and, place of refuge, shall have vanished from them, and, their hope, be a breathing out of life.
