Əyyub 11

1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:

Then answered Zophar the Naamathite, and said,

2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?

Should not the multitude of words be answered? and should a man full of talk be justified?

3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?

Should thy boastings make men hold their peace? and when thou mockest, shall no man make thee ashamed?

4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.

For thou sayest, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.

5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.

But Oh that God would speak, and open his lips against thee;

6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.

And that he would shew thee the secrets of wisdom, that is manifold in effectual working! Know therefore that God exacteth of thee less than thine iniquity deserveth.

7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?

Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty unto perfection?

8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)

It is high as heaven; what canst thou do? deeper than Sheol; what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.

The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.

10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?

If he pass through, and shut up, and call unto judgment, then who can hinder him?

11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.

For he knoweth vain men: he seeth iniquity also, even though he consider it not.

12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.

But vain man is void of understanding, yea, man is born as a wild ass’s colt.

13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,

If thou set thine heart aright, and stretch out thine hands toward him;

14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.

If iniquity be in thine hand, put it far away, and let not unrighteousness dwell in thy tents;

15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.

Surely then shalt thou lift up thy face without spot; yea, thou shalt be stedfast, and shalt not fear:

16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.

For thou shalt forget thy misery; thou shalt remember it as waters that are passed away:

17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.

And [thy] life shall be clearer than the noonday; though there be darkness, it shall be as the morning.

18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.

And thou shalt be secure, because there is hope; yea, thou shalt search [about thee], and shalt take thy rest in safety.

19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.

Also thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; yea, many shall make suit unto thee.

20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».

But the eyes of the wicked shall fail, and they shall have no way to flee, and their hope shall be the giving up of the ghost.