Əyyub 11

1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:

Then answered Zophar the Naamathite, and said:

2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?

Shall not the multitude of words receive an answer? Shall the man of words be justified?

3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?

Shall thy boastings make men hold their peace? Shalt thou mock, and none put thee to shame?

4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.

Thou sayest, My speech is pure; I am clean in thine eyes, [[O God!]]

5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.

But O that God would speak, And open his lips against thee;

6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.

That he would show thee the secrets of his wisdom, —His wisdom, which is unsearchable! Then shouldst thou know that God forgiveth thee many of thine iniquities.

7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?

Canst thou search out the deep things of God? Canst thou find out the Almighty to perfection?

8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)

'Tis high as heaven, what canst thou do? Deeper than hell, what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.

The measure thereof is longer than the earth, And broader than the sea.

10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?

If he apprehend, and bind, and bring to trial, Who shall oppose him?

11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.

For he knoweth the unrighteous; He seeth iniquity, when they do not observe it.

12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.

But vain man is without understanding; Yea, man is born a wild ass's colt.

13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,

If thou direct thy heart, And stretch out thy hands, toward him;

14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.

If thou put away iniquity from thy hand, And let not wickedness dwell in thy habitation, —

15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.

Then shalt thou lift up thy face without spot; Yea, thou shalt be steadfast, and have no fear.

16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.

For thou shalt forget thy misery, Or remember it as waters that have passed away.

17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.

Thy life shall be brighter than the noon-day; Now thou art in darkness, thou shalt then be as morning.

18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.

Thou shalt be secure, because there is hope; Now thou art disappointed, thou shalt then rest in safety.

19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.

Thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; And many shall make suit unto thee.

20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».

But the eyes of the wicked shall be wearied out; They shall find no refuge; Their hope is—the breathing forth of life.