Əyyub 10
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
Mi alma es cortada en mi vida: por tanto yo soltaré mi queja sobre mí, y hablaré con amargura de mi alma.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
Diré a Dios: No me condenes: házme entender por qué pleitéas conmigo.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
¿Parécete bien que oprimas, y que deseches la obra de tus manos, y que favorezcas el consejo de los impíos?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
¿Tienes tú ojos de carne? ¿ves tú como el hombre?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
¿Tus días son como los días del hombre? ¿tus años son como los tiempos humanos,
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
Que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado?
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
Sobre saber tú que yo no soy impío: y que no hay quien de tu mano libre.
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
Tus manos me formaron, y me hicieron todo al derredor: ¿y hásme de deshacer?
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
Acuérdate ahora que como a lodo me hiciste: ¿y hásme de tornar en polvo?
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
Vestísteme de piel y carne, y cubrísteme de huesos y nervios.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
Vida y misericordia hiciste conmigo; y tu visitación guardó mi espíritu.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón: yo sé que esto está cerca de ti.
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
Si yo pequé acecharme has tú, y no me limpiarás de mi iniquidad.
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
Si fuere malo; ¡ay de mí! y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, harto de deshonra, y de verme afligido.
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
Y vas creciendo, cazándome como león: tornando, y haciendo en mí maravillas:
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
Renovando tus llagas contra mi, y aumentando conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
¿Por qué me sacaste del vientre? Muriera yo, y no me vieran ojos.
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre a la sepultura.
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
¿Mis días no son una poca cosa? cesa pues, y déjame, para que me esfuerce un poco,
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
Antes que vaya, para no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra de muerte:
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
Tierra de oscuridad y tenebrosa sombra de muerte, donde no hay orden; y que resplandece como la misma oscuridad.
