Əyyub 10
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
Minha alma está cansada de minha vida. Darei liberdade à minha queixa sobre mim; falarei com amargura de minha alma.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
Direi a Deus: Não me condenes; faz-me saber por que brigas comigo.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
[Parece] -te bem que [me] oprimas, que rejeites o trabalho de tuas mãos, e favoreças o conselho dos perversos?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
Tens tu olhos de carne? Vês tu como o ser humano vê?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
São teus dias como os dias do ser humano, ou teus anos como os anos do homem,
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
Para que investigues minha perversidade, e pesquises meu pecado?
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
Tu sabes que eu não sou mau; todavia ninguém há que [me] livre de tua mão.
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
Tuas mãos me fizeram e me formaram por completo; porém agora tu me destróis.
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
Por favor, lembra-te que me preparaste como o barro; e me farás voltar ao pó da terra.
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
Por acaso não me derramaste como o leite, e como o queijo me coalhaste?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
De pele e carne tu me vestiste; e de ossos e nervos tu me teceste.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
Vida e misericórdia me concedeste, e teu cuidado guardou meu espírito.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
Porém estas coisas escondeste em teu coração; eu sei que isto esteve contigo:
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
Se eu pecar, tu me observarás, e não absolverás minha culpa.
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
Se eu for perverso, ai de mim! Mesmo se eu for justo, não levantarei minha cabeça; estou farto de desonra, e de ver minha aflição.
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
Se [minha cabeça] se exaltar, tu me caças como um leão feroz, e voltas a fazer em coisas extraordinárias contra mim.
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
Renovas tuas testemunhas contra mim, e multiplicas tua ira sobre mim; combates vêm sucessivamente contra mim.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
Por que me tiraste da madre? [Bom seria] se eu não tivesse respirado, e nenhum olho me visse!
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
Teria sido como se nunca tivesse existido, e desde o ventre [materno] seria levado à sepultura.
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
Por acaso não são poucos os meus dias? Cessa [pois] e deixa-me, para que eu tenha um pouco de alívio,
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
Antes que eu me vá para não voltar, à terra da escuridão e da sombra de morte;
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
Terra escura ao extremo, tenebrosa, sombra de morte, sem ordem alguma, onde a luz é como a escuridão.
