Əyyub 10
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
A minha alma tem tédio à minha vida: darei livre curso à minha queixa, falarei na amargura da minha alma.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
Direi a Deus: Não me condenes: faze-me saber porque contendes comigo.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
Parece-te bem que me oprimas? que rejeites o trabalho das tuas mãos? e resplandeças sobre o conselho dos ímpios?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
Tens tu porventura olhos de carne? vês tu como vê o homem?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
São os teus dias como os dias do homem? Ou são os teus anos como os anos de um homem,
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
Para te informares da minha iniquidade, e averiguares o meu pecado?
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
Bem sabes tu que eu não sou ímpio: todavia ninguém há que me livre da tua mão.
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
As tuas mãos me fizeram e me formaram todo em roda; contudo me consomes.
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
Peço-te que te lembres de que como barro me formaste e me farás tornar em pó.
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
Porventura não me vasaste como leite, e como queijo me não coalhaste?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
De pele e carne me vestiste, e com ossos e nervos me ligaste.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
Vida e beneficência me fizeste: e o teu cuidado guardou o meu espírito.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
Porém estas coisas as ocultaste no teu coração: bem sei eu que isto esteve contigo.
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
Se eu pecar, tu me observas; e da minha iniquidade não me escusarás.
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
Se for ímpio, ai de mim! e se for justo, não levantarei a minha cabeça: farto estou de afronta; e olho para a minha miséria.
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
Porque se vai crescendo; tu me caças como a um leão feroz: tornas-te, e fazes maravilhas contra mim.
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
Tu renovas contra mim as tuas testemunhas, e multiplicas contra mim a tua ira; revezes e combate estão comigo.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
Por que pois me tiraste da madre? Ah se então dera o espírito, e olhos nenhuns me vissem!
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
Que tivera sido como se nunca fôra: e desde o ventre fôra levado à sepultura!
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
Porventura não são poucos os meus dias? cessa pois, e deixa-me, para que por um pouco eu tome alento;
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
Antes que vá e de onde nunca torne, à terra da escuridão e da sombra da morte;
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
Terra escuríssima, como a mesma escuridão, terra da sombra, da morte e sem ordem alguma e onde a luz é como a escuridão.
