< Əyyub 10 >
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
“My soul has been weary of my life, I leave off my talking to myself, I speak in the bitterness of my soul.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
I say to God, Do not condemn me, Let me know why You strive [with] me.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
Is it good for You that You oppress? That You despise the labor of Your hands, And shine on the counsel of the wicked?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
Do you have eyes of flesh? Do You see as man sees?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
[Are] Your days as the days of man? Your years as the days of a man?
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
That You inquire for my iniquity, And seek for my sin?
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
For You know that I am not wicked, And there is no deliverer from Your hand.
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
Your hands have taken pains about me, And they make me together all around, And You swallow me up!
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
Please remember That You have made me as clay, And You bring me back to dust.
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
Do You not pour me out as milk? And curdle me as cheese?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
Skin and flesh You put on me, And fence me with bones and sinews.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
Life and kindness You have done with me. And Your inspection has preserved my spirit.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
And these You have laid up in Your heart, I have known that this [is] with You.
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
If I sinned, then You have observed me, And do not acquit me from my iniquity,
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
If I have done wickedly—woe to me, And righteously—I do not lift up my head, Full of shame—then see my affliction,
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
And it rises—as a lion You hunt me. And You turn back—You show Yourself wonderful in me.
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
You renew Your witnesses against me, and multiply Your anger with me, Changes and warfare [are] with me.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
And why from the womb Have You brought me forth? I expire, and the eye does not see me.
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
I am as [if] I had not been, I am brought from the belly to the grave,
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
Are my days not few? Cease then, and put from me, And I brighten up a little,
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
Before I go, and do not return, To a land of darkness and death-shade,
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
A land of obscurity as thick darkness, Death-shade—and no order, And the shining [is] as thick darkness.”