Əyyub 10
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
My soul is weary of my life. I will release my words against myself. I will speak in the bitterness of my soul.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
I will say to God: Do not be willing to condemn me. Reveal to me why you judge me this way.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
Does it seem good to you, if you find fault with me and oppress me, the work of your own hands, and assist the counsel of the impious?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
Do you have bodily eyes? Or, just as man sees, will you see?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
Are your days just like the days of man, and are your years as the times of humans,
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
so that you would inquire about my iniquity and examine my sin?
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
And you know that I have done nothing impious, yet there is no one who can deliver from your hand.
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
Your hands have made me and formed me all around, and, in this way, do you suddenly throw me away?
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
Remember, I ask you, that you have fashioned me like clay, and you will reduce me to dust.
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
Have you not extracted me like milk and curdled me like cheese?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
You have clothed me with skin and flesh. You have put me together with bones and nerves.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
You have assigned to me life and mercy, and your visitation has preserved my spirit.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
Though you may conceal this in your heart, yet I know that you remember everything.
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
If I have sinned, and you have spared me for an hour, why do you not endure me to be clean from my iniquity?
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
And if I should be impious, woe to me, and if I should be just, I will not lift up my head, being drenched with affliction and misery.
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
And because of pride, you will seize me like a lioness, and having returned, you torment me to an extraordinary degree.
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
You renew your testimony against me, and you multiply your wrath against me, and these punishments make war within me.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
Why did you lead me out of the womb? If only I had been consumed, so that no eye would ever see me!
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
I should have been as if I had not been: transferred from the womb to the tomb.
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
Will not my few days be completed soon? Release me, therefore, so that I may lament my sorrows a little,
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
before I depart and return no more to a land that is dark and covered with the fog of death,
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
a land of misery and darkness, where the shadow of death, and nothing else but everlasting horror, dwells.
