< Əyyub 10 >
1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
My soul is tired of life; I will let my sad thoughts go free in words; my soul will make a bitter outcry.
2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
I will say to God, Do not put me down as a sinner; make clear to me what you have against me.
3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
What profit is it to you to be cruel, to give up the work of your hands, looking kindly on the design of evil-doers?
4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
Have you eyes of flesh, or do you see as man sees?
5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
Are your days as the days of man, or your years like his,
6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
That you take note of my sin, searching after my wrongdoing,
7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
Though you see that I am not an evil-doer; and there is no one who is able to take a man out of your hands?
8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
Your hands made me, and I was formed by you, but then, changing your purpose, you gave me up to destruction.
9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
O keep in mind that you made me out of earth; and will you send me back again to dust?
10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
Was I not drained out like milk, becoming hard like cheese?
11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
By you I was clothed with skin and flesh, and joined together with bones and muscles.
12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
You have been kind to me, and your grace has been with me, and your care has kept my spirit safe.
13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
But you kept these things in the secret of your heart; I am certain this was in your thoughts:
14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
That, if I did wrong, you would take note of it, and would not make me clear from sin:
15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
That, if I was an evil-doer, the curse would come on me; and if I was upright, my head would not be lifted up, being full of shame and overcome with trouble.
16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
And that if there was cause for pride, you would go after me like a lion; and again put out your wonders against me:
17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
That you would send new witnesses against me, increasing your wrath against me, and letting loose new armies on me.
18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
Why then did you make me come out of my mother's body? It would have been better for me to have taken my last breath, and for no eye to have seen me,
19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
And for me to have been as if I had not been; to have been taken from my mother's body straight to my last resting-place.
20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
Are not the days of my life small in number? Let your eyes be turned away from me, so that I may have a little pleasure,
21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
Before I go to the place from which I will not come back, to the land where all is dark and black,
22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
A land of thick dark, without order, where the very light is dark.