Əyyub 10

1 Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.

2 Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?

3 Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?

4 Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?

5 Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?

6 Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.

7 Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.

8 Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?

9 Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?

10 Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?

11 Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,

12 Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.

13 Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:

14 Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.

15 Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.

16 Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.

17 Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.

18 Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.

19 Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.

20 Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın

21 Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,

22 Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».