Yaqub 4
1 Aranızda dava və çəkişmələrin kökü haradandır? Bədənlərinizin üzvlərində mübarizə edən ehtiraslarınızdan deyilmi?
Where do wars and contentions among you come from? Is it not from this: from your own desires, which battle within your members?
2 Nə isə arzu edib əldə etməyincə adam öldürürsünüz. Həsəd aparırsınız, amma istədiyinizə nail olmayınca çəkişib dava edirsiniz. Əldə edə bilmirsiniz, çünki diləmirsiniz.
You desire, and you do not have. You envy and you kill, and you are unable to obtain. You argue and you fight, and you do not have, because you do not ask.
3 Diləyirsiniz, amma almırsınız, çünki öz kefinizə sərf etmək üçün pis niyyətlə diləyirsiniz.
You ask and you do not receive, because you ask badly, so that you may use it toward your own desires.
4 Ey vəfasızlar, dünya ilə dostluğun Allaha qarşı düşmənçilik olduğunu bilmirsinizmi? Buna görə də dünya ilə dost olmaq istəyən özünü Allaha düşmən edər.
You adulterers! Do you not know that the friendship of this world is hostile to God? Therefore, whoever has chosen to be a friend of this world has been made into an enemy of God.
5 Bəlkə güman edirsiniz ki, Müqəddəs Yazı əbəs yerə «Allahın daxilimizə verdiyi ruh qısqanclıqla həsrət çəkər» deyir?
Or do you think that Scripture says in vain: “The spirit which lives within you desires unto envy?”
6 Lakin Allah daha çox lütf verir. Bunun üçün belə deyilir: «Allah məğrurlara qarşıdır, İtaətkarlara isə lütf göstərər».
But he gives a greater grace. Therefore he says: “God resists the arrogant, but he gives grace to the humble.”
7 Buna görə də Allaha tabe olun. İblisə qarşı durun və o sizdən qaçacaq.
Therefore, be subject to God. But resist the devil, and he will flee from you.
8 Allaha yaxınlaşın, O da sizə yaxınlaşacaq. Ey günahkarlar, əllərinizi paklayın! Ey qərarsız insanlar, ürəklərinizi saflaşdırın!
Draw near to God, and he will draw near to you. Cleanse your hands, you sinners! And purify your hearts, you duplicitous souls!
9 Kədərlənin, yas tutun, ağlayın! Qoy gülüşünüz yasa, sevinciniz də qəmə dönsün!
Be afflicted: mourn and weep. Let your laughter be turned into mourning, and your gladness into sorrow.
10 Rəbbin önündə özünüzü aşağı tutun, O da sizi ucaldacaq.
Be humbled in the sight of the Lord, and he will exalt you.
11 Qardaşlar, bir-birinizi pisləməyin. Qardaşını pisləyən yaxud qardaşını mühakimə edən kəs Qanunu pisləyir və Qanunu mühakimə edir. Amma sən Qanunu mühakimə edirsənsə, Qanunun icraçısı deyil, onun hakimisən.
Brothers, do not choose to slander one another. Whoever slanders his brother, or whoever judges his brother, slanders the law and judges the law. But if you judge the law, you are not a doer of the law, but a judge.
12 Qanunverən və Hakim birdir, xilas etməyə və həlak etməyə qadir olan Odur. Bəs sən kimsən ki, qonşunu mühakimə edirsən?
There is one lawgiver and one judge. He is able to destroy, and he is able to set free.
13 İndi siz belə deyirsiniz: «Bu gün yaxud sabah biz filan şəhərə gedib orada bir il qalacağıq və ticarətlə məşğul olub pul qazanacağıq».
But who are you to judge your neighbor? Consider this, you who say, “Today or tomorrow we will go into that city, and certainly we will spend a year there, and we will do business, and we will make our profit,”
14 Əslində isə sabah nə baş verəcəyini bilmirsiniz. Axı həyatınız nədir ki? Qısa bir müddətə görünüb sonra da yox olan buxardır.
consider that you do not know what will be tomorrow.
15 Bunun əvəzinə «əgər Rəbb istəyərsə, sağ qalarıq, bu və ya digər işi görərik» deməlisiniz.
For what is your life? It is a mist that appears for a brief time, and afterwards will vanish away. So what you ought to say is: “If the Lord wills,” or, “If we live,” we will do this or that.
16 İndi isə siz öz təkəbbürlü olmağınızla öyünürsünüz. Bu cür öyünmələrin hamısı pisdir.
But now you exult in your arrogance. All such exultation is wicked.
17 Deməli, kimsə bir yaxşı işi görməli olduğunu bilib onu etmirsə, günah edir.
Therefore, he who knows that he ought to do a good thing, and does not do it, for him it is a sin.
