< Habaqquq 3 >

1 Peyğəmbər Habaqququn duası, Şiqqayonlar kökü üstündə.
Ⱨabakkuk pǝyƣǝmbǝrning duasi, «Xiggaon» aⱨangida: —
2 Ya Rəbb, Sənin şöhrətin haqqında eşitdim, Ya Rəbb, gördüyün işlərə görə qorxdum. Bizim vaxtımızda da eyni işlər gör, Bizim dövrümüzdə bunları bildir! Qəzəblənəndə mərhəmətini xatırla!
«Pǝrwǝrdigar, mǝn hǝwiringni anglidim, ǝyminip ⱪorⱪtum. I Pǝrwǝrdigar, yillar arisida ixingni ⱪaytidin janlandurƣaysǝn, Yillar arisida ixingni tonutⱪaysǝn; Dǝrƣǝzǝptǝ bolƣiningda rǝⱨimdilliⱪni esinggǝ kǝltürgǝysǝn!
3 Allah Temandan, Müqəddəs Olan Paran dağından gəldi. (Sela) Ehtişamı göyü bürüdü, Yer üzü Ona edilən həmd-sənalarla doldu.
Tǝngri Temandin, Pak-Muⱪǝddǝs Bolƣuqi Paran teƣidin kǝldi; (Selaⱨ) Uning xan-xǝripi asmanlarni ⱪaplidi, Yǝr yüzi uning mǝdⱨiyiliri bilǝn toldi;
4 Cah-calalı günəş tək parıldayır, Əlindən nur tökülür, Qüdrəti əlində gizli saxlanılıb.
Uning parⱪiraⱪliⱪi tang nuridǝk boldi, Ⱪolidin qaⱪmaⱪ qaⱪⱪandǝk ikki nur qiⱪti; Xu yǝrdǝ uning küq-ⱪudriti yoxurunup turidu.
5 Vəba Onun önündə gedir, Ölümcül xəstəlik arxasınca gəlir.
Uning aldidin waba, Putliridin qoƣdǝk yalⱪun qiⱪmaⱪta idi;
6 O durdu, yeri tərpətdi, Baxdı, millətləri sarsıtdı, Qədim dağlar dağıldı, Əzəldən qalan təpələr ona baş əydi. Allahın yolu əbədidir.
U turup yǝr yüzini mɵlqǝrlidi; U ⱪariwidi, ǝllǝrni dǝkkǝ-dükkigǝ saldi; «mǝnggü taƣlar» parǝ-parǝ ⱪilindi, «ǝbǝdiy dɵng-egizliklǝr» egildürüldi, Uning yolliri bolsa ǝbǝdiydur.
7 Gördüm ki, Kuşan çadırları əziyyət altındadır, Midyan çadırlarının pərdələri lərzəyə gəldi.
Mǝn Kuxan ⱪǝbilisining qedirlirining parakǝndiqiliktǝ bolƣanliⱪini, Midiyan zeminidiki pǝrdilǝrni titrǝk basⱪanliⱪini kɵrdum.
8 Ya Rəbb, məgər Sən Çaylara qarşı qəzəblənmisən? Acığın irmaqlara qarşıdırmı? Yoxsa dənizə qarşı hiddətlənmisən? Axı atlarına, müzəffər döyüş arabalarına minmisən?
Pǝrwǝrdigar dǝryalarƣa aqqiⱪlandimikin? Sening ƣǝziping dǝryalarƣa ⱪaritildimikin? Ⱪǝⱨring dengizƣa ⱪaritildimikin? Atliringƣa, nijat-ⱪutⱪuzuxni epkelidiƣan jǝng ⱨarwiliringƣa minip kǝlgǝnƣusǝn!
9 Yayını açdın, Oxdanını oxlarla doldurdun. (Sela) Yer üzünü çaylarla yardın.
Sening oⱪyaying ayan ⱪilindi, Sɵzüng boyiqǝ, [Israil] ⱪǝbililirigǝ iqkǝn ⱪǝsǝmliring üqün ayan ⱪilindi! (Selaⱨ) Sǝn yǝr yüzini dǝrya-kǝlkünlǝr bilǝn ayriwǝtting.
10 Səni görüb dağlar lərzəyə gəldi, Sellər hər yanı süpürüb axdı, Dərinliklər gurladı, dalğalar qalxdı.
Taƣlar Seni kɵrüp, azablinip tolƣinip kǝtti; Dolⱪunlap aⱪⱪan sular kǝlkündǝk ɵtüp kǝtti; Qongⱪur dengiz awazini ⱪoyuwetip, Ⱪollirini yuⱪiriƣa ɵrlǝtti.
11 Uçan oxlarının qığılcımından, İşıldayan nizənin parıltısından Günəş və ay yerlərində durdu.
Etilƣan oⱪliringning parⱪiraⱪ nurini kɵrüp, Palildiƣan nǝyzǝngning yoruⱪluⱪini kɵrüp, Ⱪuyax ⱨǝm ay ɵz turalƣusida jim turdi.
12 Yer üzündə qəzəb içində gəzdin, Millətləri hiddətlə tapdaladın.
Sǝn aqqiⱪingda yǝr yüzidin ɵtüp yürüx ⱪilding; Əllǝrni ƣǝzipingdǝ ziraǝtni soⱪⱪandǝk soⱪtung;
13 Sən Öz xalqının qurtulması üçün, Məsh etdiyinin xilası üçün çıxdın, Şər nəslin başçısını əzdin, Təpədən dırnağa qədər onu soydun. (Sela)
Ɵz hǝlⱪingning nijat-ⱪutⱪuzuluxi üqün, Sǝn Ɵz Mǝsiⱨing bilǝn billǝ nijat-ⱪutⱪuzux üqün qiⱪting; Ulini boyniƣiqǝ eqip taxlap, Rǝzilning jǝmǝtining bexini urup-yanjip, uningdin ayriwǝtting; (Selaⱨ)
14 Cəngavərləri fırtına tək Bizi dağıtmağa gələndə Onların başını öz nizələri ilə deşdin. Onlar gizlənən zavallıları Məhv edənlər kimi sevinərdi.
Sǝn uning nǝyziliri bilǝn sǝrdarlirining bexiƣa sanjiding; Ular dǝⱨxǝtlik ⱪara ⱪuyundǝk meni tarⱪitiwetixkǝ qiⱪti, Ularning huxalliⱪi ajiz mɵminlǝrni yoxurun jayda yalmap yutuxtin ibarǝttur!
15 Sən Öz atlarınla dənizi tapdaladın, Coşğun suları köpüklətdin.
Sǝn atliring bilǝn dengizdin, Yǝni dɵwǝ-dɵwǝ ⱪilinƣan uluƣ sulardin ɵtüp mangding!
16 Eşitdim və varlığım lərzəyə gəldi, Səsindən dodaqlarım əsdi. Çürüklük sümüklərimə girdi, Dizlərim titrədi. Amma bizə hücum edən xalqın Fəlakətə düşdüyü günü səbirlə gözləyəcəyəm.
Mǝn bularni anglidim, iqi-baƣrimni titrǝk basti; Awazni anglap kalpuklirim dir-dir ⱪildi, Ustihanlirim qirip kǝtkǝndǝk boldi, Putlirimni titrǝk basti; Qünki mǝn külpǝtlik künidǝ, Yǝni ɵz hǝlⱪimgǝ tajawuz ⱪilƣuqi besip kirgǝn künidimu, Sǝwr-hatirjǝmliktǝ turuxum kerǝk.
17 Əncir ağacı tumurcuqlanmasa da, Meynələr bar gətirməsə də, Zeytun ağaclarına çəkdiyim zəhmət boşa çıxsa da, Tarlalar məhsul yetişdirməsə də, Qoyun-keçi ağıllarda, Mal-qara tövlələrdə yox olsa da,
Qünki ǝnjür dǝrihi qeqǝklimisimu, Üzüm tallirida mewǝ bolmisimu, Zǝytun dǝrihigǝ ⱪilƣan ǝjir yoⱪⱪa qiⱪⱪan bolsimu, Etizlar ⱨeq ⱨosul bǝrmigǝn bolsimu, Ⱪotandin ⱪoy padisi üzülgǝn bolsimu, Eƣilda kala padisi yoⱪ bolsimu,
18 Mən yenə Rəbdə sevinc tapacağam. Xilasımın Allahı ilə şadlıqdan coşacağam!
Mǝn ⱨaman Pǝrwǝrdigardin xadlinimǝn, Manga nijatimni bǝrgüqi Hudayimdin xadliⱪⱪa qɵmülimǝn,
19 Xudavənd Rəbb mənim qüvvətimdir, Ayaqlarımı marallar kimi çevik edir, Zirvələrimdə məni gəzdirir. Musiqi rəhbəri üçün: simli alətlərin müşayiəti ilə.
Pǝrwǝrdigar, Rǝb, mening küq-ⱪudritimdur; U mening putlirimni keyikningkidǝk ⱪilidu; Meni yuⱪiri jaylirimda mangƣuzidu! (Bu küy nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, tarliⱪ sazlar bilǝn oⱪulsun).

< Habaqquq 3 >