< Yaradiliş 8 >
1 Allah Nuhu və onunla birgə gəmidə olan bütün çöl heyvanlarını və ev heyvanlarını yada saldı. Allah yer üzünə külək göndərdi və su azalmağa başladı.
But God remembered Noah and all the animals and livestock that were with him in the ark. And God sent a wind over the earth, and the waters began to subside.
2 Dərinlikdə olan su qaynaqları və göylərin pəncərələri bağlandı, yağış dayandı.
The springs of the deep and the floodgates of the heavens were closed, and the rain from the sky was restrained.
3 Su yer üzündən tədricən çəkildi, yüz əlli gün keçdikdən sonra su azaldı.
The waters receded steadily from the earth, and after 150 days the waters had gone down.
4 Yeddinci ayın on yeddinci günü gəmi Ararat dağlarında dayandı.
On the seventeenth day of the seventh month, the ark came to rest on the mountains of Ararat.
5 Onuncu aya qədər su yavaş-yavaş çəkildi, onuncu ayın birinci günü dağların zirvələri göründü.
And the waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.
6 Qırx gün sonra Nuh düzəltdiyi gəminin pəncərəsini açıb
After forty days Noah opened the window he had made in the ark
7 bir qarğa buraxdı; qarğa uçub getdi və yer üzündə su quruyana qədər hər tərəfi dolaşdı.
and sent out a raven. It kept flying back and forth until the waters had dried up from the earth.
8 Nuh bu dəfə bir göyərçin buraxdı ki, suyun yer üzündən çəkilib-çəkilmədiyini bilsin.
Then Noah sent out a dove to see if the waters had receded from the surface of the ground.
9 Amma göyərçin qonmaq üçün rahat bir yer tapmadığına görə onun yanına – gəmiyə qayıtdı, çünki hələ bütün yer üzündə su var idi. Nuh əlini uzadıb göyərçini tutdu və gəmiyə – öz yanına apardı.
But the dove found no place to rest her foot, and she returned to him in the ark, because the waters were still covering the surface of all the earth. So he reached out his hand and brought her back inside the ark.
10 O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə gəmidən buraxdı.
Noah waited seven more days and again sent out the dove from the ark.
11 Axşamüstü göyərçin onun yanına qayıtdı. Göyərçinin ağzında təzə zeytun yarpağı var idi. Nuh suyun yer üzündən çəkildiyini bildi.
And behold, the dove returned to him in the evening with a freshly plucked olive leaf in her beak. So Noah knew that the waters had receded from the earth.
12 O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə buraxdı, artıq göyərçin onun yanına qayıtmadı.
And Noah waited seven more days and sent out the dove again, but this time she did not return to him.
13 Nuhun ömrünün altı yüz birinci ilində, birinci ayın birinci günü yer üzündə su qurudu. Nuh gəminin qapağını qaldırdı və torpağın üzərindəki suyun quruduğunu gördü.
In Noah’s six hundred and first year, on the first day of the first month, the waters had dried up from the earth. So Noah removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry.
14 İkinci ayın iyirmi yeddinci günü yer üzündəki su tamamilə qurudu.
By the twenty-seventh day of the second month, the earth was fully dry.
16 «Sən öz arvadın, oğulların və gəlinlərinlə birgə gəmidən çıx.
“Come out of the ark, you and your wife, along with your sons and their wives.
17 Səninlə birgə olan bütün canlıları – quşları, heyvanları və yerdə sürünənləri bayıra çıxart. Qoy yer üzünə yayılsınlar və yer üzündə törəyib çoxalsınlar».
Bring out all the living creatures that are with you—birds, livestock, and everything that crawls upon the ground—so that they can spread out over the earth and be fruitful and multiply upon it.”
18 Nuh öz arvadı, oğulları və gəlinləri ilə birgə gəmidən çıxdı.
So Noah came out, along with his sons and his wife and his sons’ wives.
19 Bütün heyvanlar, sürünənlər, quşlar və yerdə sürünən bütün canlılar dəstə-dəstə gəmini tərk etdilər.
Every living creature, every creeping thing, and every bird—everything that moves upon the earth—came out of the ark, kind by kind.
20 Nuh Rəbbə bir qurbangah düzəltdi. O hər cür pak heyvandan və pak quşdan götürüb orada yandırma qurbanı təqdim etdi.
Then Noah built an altar to the LORD. And taking from every kind of clean animal and clean bird, he offered burnt offerings on the altar.
21 Bundan Rəbbə xoş ətir qalxdı və Rəbb ürəyində dedi: «Cavanlığından bəri insan ürəyinin fikirlərinin həmişə pis olmasına baxmayaraq, insanlara görə bir daha yer üzünü lənətləməyəcəyəm. İndi elədiyim kimi bütün canlıları bir daha məhv etməyəcəyəm.
When the LORD smelled the pleasing aroma, He said in His heart, “Never again will I curse the ground because of man, even though every inclination of his heart is evil from his youth. And never again will I destroy all living creatures as I have done.
22 Dünya durduqca Əkin-biçin, isti-soyuq, Yay-qış və gecə-gündüz Sona yetməyəcək».
As long as the earth endures, seedtime and harvest, cold and heat, summer and winter, day and night shall never cease.”