< Yaradiliş 28 >
1 İshaq Yaqubu çağırıb ona xeyir-dua verdi və xəbərdarlıq edərək dedi: «Kənan qızlarından arvad alma.
Te dongah Isaak loh Jakob te a khue phoeiah yoethen a paek tiha uen vaengah, “Kanaan nu tena yuu la lo boeh.
2 Qalxıb Paddan-Arama, ana baban Betuelin evinə get. Oradan dayın Lavanın qızlarından özünə arvad al.
Thoo, Padanaram kah na nu kah a napa Bethuel im la cet lamtah na nupu Laban canute na yuu la lo.
3 Külli-İxtiyar Allah sənə xeyir-dua versin, səni bəhərli edib nəslini çoxaltsın, səndən çoxlu xalq törəsin;
Pathen Tlungthang loh nang te yoethen m'paek vetih na pungtai uh phoeiah na ping uh vaengah pilnam hlangping lana om bitni.
4 İbrahimin xeyir-duasını sənə və səninlə birgə nəslinə versin ki, Allahın İbrahimə verdiyi torpağı – qərib kimi yaşadığın torpağı irs olaraq alasan».
Tedae Pathen loh Abraham taengaha paek tangtae Abraham kah yoethennah, na lampahnah kho he nang neh na tiingan loh na pang ham m'pae saeh” a ti nah.
5 İshaq Yaqubu yola saldı. O, Paddan-Arama, Yaqubla Esavın anası Rivqanın qardaşı Aramlı Betuel oğlu Lavanın yanına getdi.
Te phoeiah Isaak loh Jakob tea tueih tih Jakob neh Esau kah a manu Rebekah kah nganpa Laban, Paddanaram Arammi Bethuel capa taengla cet.
6 Esav gördü ki, İshaq Yaquba xeyir-dua verdi və özünə arvad almaq üçün onu Paddan-Arama göndərdi; həm də ona xeyir-dua verən zaman «Kənan qızlarından arvad alma» deyib xəbərdarlıq etdi.
Tedae Isaak loh Jakob yoethen a paek tih a yuu aka lo ham Paddanaram laa tueih te khaw, Jakob te yoethen a paek vaengah Kanaan nu tena yuu la lo boeha tinah tiha uen te khaw Esauloh a hmuh.
7 Yaqub da ata-anasına qulaq asıb Paddan-Arama getdi.
Jakob long khaw a napa neh a manu ol a ngai tih Paddanaram la cet.
8 Esav gördü ki, Kənan qızları atası İshaqın xoşuna gəlmir.
Esau long khaw a napa Isaak kah mik ah Kanaan nute thae tilaa hmuh.
9 Esav İsmailin yanına getdi. O, İbrahim oğlu İsmailin qızı Maxalatı arvadlarının üstünə arvad aldı. Maxalat Nevayotun bacısı idi.
Te dongah Esau loh Ishmael taengla cet tih a yuurhoek hmanah Abraham capa Ishmael canu Mahalath, Nebaioth ngannu te a yuu laa loh.
10 Yaqub Beer-Şevadan çıxıb Xarana tərəf getdi.
Te vaengah Jakob loh Beersheba lamloh cet tih Haran la pawk.
11 Bir yerə çatıb orada gecələdi, çünki günəş batmışdı. O torpaqdan bir daş götürüb başının altına qoydu və orada yatdı.
Tedae hmuen pakhat tea pha vaengah khomik vik tla tih pahoi rhaeh. Te vaengahte hmuen kah lungtoa loh tih a lua tloeng. Te phoeiah tekah hmuen ah yalh.
12 O, yuxuda gördü ki, yerin üzərində bir nərdivan durmuş və onun başı göylərə çatmışdır. Allahın mələkləri onunla çıxıb-düşürdülər.
Te vaengah mang a man hatah diklai ah kuihlak tarha doh uh tih a soi loh vaan duelaa pha. A soah Pathen kah puencawn rhoek te tarha luei uh tih suntla uh.
13 Rəbb nərdivanın üstündə durub deyirdi: «Mən baban İbrahimin və İshaqın Allahı Rəbbəm. Üstündə yatdığın torpağı sənə və nəslinə verəcəyəm.
Te vaengah anih taengah BOEIPAte lawt pai tih, “Kai na pa Abraham kah BOEIPA Pathen neh Isaak kah Pathen loh na yalh nah diklai he nang neh nang kah tiingan taengah kan paek ni.
14 Sənin nəslin yerin tozu kimi çox olacaq, qərbə, şərqə, şimala və cənuba yayılacaq. Yer üzünün bütün tayfaları sənin və nəslinin vasitəsilə xeyir-dua alacaq.
Nang kah tiingan tah diklai laipi bangla om vetih khothoeng tuitunli neh tuithim tlangpuei lana pungtai uh phoeiah nang neh nang tiingan rhang neh diklai huiko boeihloh a yoethen uh ni.
15 Mən həmişə səninləyəm, gedəcəyin hər yerdə səni qoruyacağam və bu torpağa qaytaracağam. Dediyimi edənə qədər səni tərk etməyəcəyəm».
Kai he nang taengah ka om tihna caeh nah boeih ah nang kan ngaithuen. Te dongah nangte he khohmuen la kam mael puei bitni. Nang taengah ka thui te ka saii hlan vaengah nang kan hnoo mahpawh,” a ti nah.
16 Yaqub yuxusundan oyanıb dedi: «Doğrudan da, Rəbb buradadır. Mən isə bunu bilmirdim».
Te dongah Jakob loh a ih lamkaha haenghang vaengah, “Hekah hmuen ah BOEIPA loh rhep om dae kai loh ka ming pawh “a ti.
17 Sonra qorxub dedi: «Bu yer necə də qorxuludur. Bu, Allahın evindən başqa bir şey ola bilməz, bura göylərin qapısıdır».
Tedaea rhih tih, “Hekah hmuen he rhih ham om tih Pathen kah im neh vaan vongka pawt ataha tloe moenih he “a ti.
18 Yaqub səhər tezdən qalxdı. O, başının altına qoyduğu daşı götürüb sütun kimi qoydu və üstünə zeytun yağı tökdü.
Jakob loh mincanga thoh vaengah a lu kah a khueh lungto tea loh tih kaama ling phoeiah a so ah situia bueih.
19 O yerin adını Bet-El qoydu, ancaq əvvəlcə şəhərin adı Luz idi.
Te dongah tekah khopuei mingte lamhma ah Luz la om dae hatah tekah hmuen ming te Bethellaa khue.
20 Yaqub əhd edib dedi: «Əgər Allah mənimlə olsa, getdiyim bu yolda məni qorusa, mənə yemək üçün çörək və geymək üçün paltar versə,
Te phoeiah Jakob loh olcaeng neh a caeng tih, “Pathen loh kai taengah om tih he longpuei ah ka caeh vanbangla, kai n'dawndah phoeiah caak ham buh neh bai ham himbaite kai m'paek bal tih,
21 sağ-salamat atamın evinə dönsəm, o zaman Rəbb mənə Allah olacaq.
a pa im ah sading la ka bal atah BOEIPAte kai kah Pathen la om ni.
22 Sütun kimi qoyduğum bu daş da Allahın evi olacaq. Ay Allah, mənə verəcəyin hər şeyin onda birini Sənə verəcəyəm».
Te phoeiah hekah lungto kaam la ka ling he Pathen kah im la poeh vetih kai nan paek boeih te namah ham parha pakhat la kan paek ni,” a ti.