Vaiz 10
1 Ölü milçəklər ətirdüzəldənin yağını İylədib xarab edər. Kiçik ağılsızlıq da Hikmət və hörmət sahibini rüsvay edər.
Od mrtvijeh muha usmrdi se i pokvari ulje apotekarsko, tako od malo ludosti cijena mudrosti i slavi.
2 Hikmətli adamın ürəyi düzlüyə tərəf yönələr, Ağılsız adamın ürəyi əyriliyə.
Srce je mudromu s desne strane, a ludomu je s lijeve strane.
3 O yol gedəndə də ağlının azlığı bilinər, Ağılsız olduğunu hamıya göstərər.
Bezumnik i kad ide putem, bez razuma je i kazuje svjema da je bezuman.
4 Əgər hakimin qəzəbi sənə qarşı alovlansa, Yerindən tərpənmə. Çünki sakitlik Böyük xətaların üstünü örtər.
Ako se podigne na te gnjev onoga koji vlada, ne ostavljaj mjesta svojega, jer blagost uklanja velike grijehe.
5 Səma altında bir dərd də gördüm: O da hökmdarın əlindən çıxan səhvdir.
Ima zlo koje vidjeh pod suncem, kao pogrješka koja dolazi od vladaoca:
6 Ağılsızlar yüksək vəzifələrə qoyulur, Halbuki varlılar aşağıda oturur.
Ludost se posaðuje na najviše mjesto, i bogati sjede na niskom mjestu.
7 Gördüm ki, qullar necə at üstündə, Ağalar isə qul kimi piyada gedir.
Vidjeh sluge na konjma, a knezovi idu pješice kao sluge.
8 Quyu qazan içinə özü düşə bilər, Divar sökəni ilan sanca bilər.
Ko jamu kopa, u nju æe pasti, i ko razvaljuje ogradu, uješæe ga zmija.
9 Daş kəsəni daşlar yaralar, Odun yarana odun xətər yetirər.
Ko odmièe kamenje, udariæe se o njih; ko cijepa drva, nije miran od njih.
10 Əgər balta kütdürsə, Onun ağzı itilənməyə verilməyibsə, Daha çox güc sərf olunmalıdır. Amma hikmət insanın köməyinə çatar.
Kad se zatupi gvožðe i oštrice mu se ne naoštri, tada treba više snage; ali mudrost može bolje opraviti.
11 Əgər ilan ovsun oxunmazdan qabaq sancsa, Ovsunçu çağırmağın faydası yoxdur.
Ako ujede zmija prije bajanja, ništa neæe pomoæi bajaè.
12 Hikmətli adamın ağzından lütfkar sözlər çıxar, Lakin ağılsız öz dili ilə həlakına yol açar.
Rijeèi iz usta mudroga ljupke su, a bezumnoga proždiru usne njegove.
13 Onun dilindəki sözlər ağılsızlıqla başlanar, Danışığının axırı da sarsaqlıqdır.
Poèetak je rijeèima usta njegovijeh ludost, a svršetak govoru njegovu zlo bezumlje.
14 Ağılsız adam çox söz danışar. Heç kəs nə olacağını bilməz. Bəs kim ona özündən sonra Nə olacağını deyə bilər?
Jer ludi mnogo govori, a èovjek ne zna što æe biti; i ko æe mu kazati što æe poslije njega biti?
15 Ağılsızların çəkdikləri zəhmət Özlərini yorar, Onlar şəhərə gedən yolu da bilmir.
Lude mori trud njihov, jer ne znaju ni u grad otiæi.
16 Əgər padşahın bir uşaqdırsa, Başçıların səhər tezdən Ziyafətə başlayırsa, Onda vay halına, ey ölkə!
Teško tebi, zemljo, kad ti je car dijete i knezovi tvoji rano jedu!
17 Əgər padşahın bir əsilzadədirsə, Başçıların da vaxtında Keflənmək üçün yox, qüvvətlənmək üçün yeyirsə, Onda xoş halına, ey ölkə!
Blago tebi, zemljo, kad ti je car plemenit i knezovi tvoji jedu na vrijeme da se potkrijepe a ne da se opiju.
18 Tənbəllik üzündən evin damı uçar, Heç bir iş görməsən, evin tavanı damar.
S lijenosti ugiblje se krov i s nemarnijeh ruku prokapljuje kuæa.
19 Yemək şadlıq gətirər, Şərab həyatı keflə doldurar, Pul isə hər istəyini ödəyər.
Radi veselja gotove se gozbe, i vino veseli žive, a novci vrše sve.
20 Padşahı hətta ürəyində də söymə, Varlı adamı yataq otağında da lənətləmə. Çünki göydə uçan quşlar xəbər aparar, Qanadlı məxluqlar sənin sözünü çatdırar.
Ni u misli svojoj ne psuj cara, ni u klijeti, u kojoj spavaš, ne psuj bogatoga, jer ptica nebeska odnijeæe glas i što krila ima dokazaæe rijeè.
