Vaiz 10
1 Ölü milçəklər ətirdüzəldənin yağını İylədib xarab edər. Kiçik ağılsızlıq da Hikmət və hörmət sahibini rüsvay edər.
Eiterflugor set illtev og æsing i salven åt salvemakeren; ein grand dårskap veg meir enn visdom, meir enn æra.
2 Hikmətli adamın ürəyi düzlüyə tərəf yönələr, Ağılsız adamın ürəyi əyriliyə.
Vismanns-hug til retta gjeng, og dåre-hug til keiva.
3 O yol gedəndə də ağlının azlığı bilinər, Ağılsız olduğunu hamıya göstərər.
Og kvar helst dåren gjeng, tryt vitet hans, og han segjer frå til kvar og ein at han er ein dåre.
4 Əgər hakimin qəzəbi sənə qarşı alovlansa, Yerindən tərpənmə. Çünki sakitlik Böyük xətaların üstünü örtər.
Um hovdings vreide reiser seg mot deg, so gakk ikkje frå din post! For roleg åtferd hindrar mange synder.
5 Səma altında bir dərd də gördüm: O da hökmdarın əlindən çıxan səhvdir.
Det er ei ulukka som eg hev set under soli liksom eit mistak som kjem frå ein magthavar:
6 Ağılsızlar yüksək vəzifələrə qoyulur, Halbuki varlılar aşağıda oturur.
Dårskapen er sett i høge sessar, og rikfolk lyt sitja lågt.
7 Gördüm ki, qullar necə at üstündə, Ağalar isə qul kimi piyada gedir.
Eg hev set trælar på hesteryggen og hovdingar ganga på sin fot som trælar.
8 Quyu qazan içinə özü düşə bilər, Divar sökəni ilan sanca bilər.
Den som grev ei grav, kann stupa nedi, og den som riv ein mur, kann ormen stinga.
9 Daş kəsəni daşlar yaralar, Odun yarana odun xətər yetirər.
Den som bryt stein, kann få mein; den som høgg ved, kann koma ut i fåre.
10 Əgər balta kütdürsə, Onun ağzı itilənməyə verilməyibsə, Daha çox güc sərf olunmalıdır. Amma hikmət insanın köməyinə çatar.
Når øksi ikkje bit og han ei slipar eggi, då lyt han bruka dess meir magt. Men visdomen veit å vøla til.
11 Əgər ilan ovsun oxunmazdan qabaq sancsa, Ovsunçu çağırmağın faydası yoxdur.
Når ormen sting fyrr ein fær mana, hev manaren ingen fyremun.
12 Hikmətli adamın ağzından lütfkar sözlər çıxar, Lakin ağılsız öz dili ilə həlakına yol açar.
Ord av vismanns munn er gudlege, men lipporne på dåren gløyper honom sjølv.
13 Onun dilindəki sözlər ağılsızlıqla başlanar, Danışığının axırı da sarsaqlıqdır.
Dei fyrste ordi i hans munn er dårskap, og røda endar reint i arge vitløysa.
14 Ağılsız adam çox söz danışar. Heç kəs nə olacağını bilməz. Bəs kim ona özündən sonra Nə olacağını deyə bilər?
Dåren brukar mange ord, endå ingen mann veit kva som henda skal, og kva som etter hans tid henda skal, kven kann segja honom det?
15 Ağılsızların çəkdikləri zəhmət Özlərini yorar, Onlar şəhərə gedən yolu da bilmir.
Dåren møder seg med maset sitt, han som ikkje ein gong veit å gå til byen.
16 Əgər padşahın bir uşaqdırsa, Başçıların səhər tezdən Ziyafətə başlayırsa, Onda vay halına, ey ölkə!
Usælt er du land som hev eit barn til konge, og fyrstar som held etarlag um morgonen!
17 Əgər padşahın bir əsilzadədirsə, Başçıların da vaxtında Keflənmək üçün yox, qüvvətlənmək üçün yeyirsə, Onda xoş halına, ey ölkə!
Sælt er du land som hev ein adelboren konge, og fyrstar som held sine mål i rette tid på kara-vis og ei med fyll!
18 Tənbəllik üzündən evin damı uçar, Heç bir iş görməsən, evin tavanı damar.
Når leta rår, sig bjelkarne ned, og huset lek når henderne heng. -
19 Yemək şadlıq gətirər, Şərab həyatı keflə doldurar, Pul isə hər istəyini ödəyər.
Til gaman held dei gilde, og vin gjev livet gleda, og pengar greider alt.
20 Padşahı hətta ürəyində də söymə, Varlı adamı yataq otağında da lənətləmə. Çünki göydə uçan quşlar xəbər aparar, Qanadlı məxluqlar sənin sözünü çatdırar.
Ikkje ein gong i tankarne må du banna ein konge, og ikkje i ditt sengrom banna ein rikmann. For himmelens fuglar ber ljoden burt, og dei fløygde melder din tala.
