Vaiz 1
1 Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
The words of Kohelet, the son of David, king in Jerusalem:
2 Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
“Vanity of vanities,” says Kohelet; “Vanity of vanities, all is vanity.”
3 İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
What does man gain from all his labour in which he labours under the sun?
4 Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
One generation goes, and another generation comes; but the earth remains forever.
5 Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
The sun also rises, and the sun goes down, and hurries to its place where it rises.
6 Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
The wind goes towards the south, and turns around to the north. It turns around continually as it goes, and the wind returns again to its courses.
7 Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
All the rivers run into the sea, yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, there they flow again.
8 Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
All things are full of weariness beyond uttering. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
9 Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
That which has been is that which shall be, and that which has been done is that which shall be done; and there is no new thing under the sun.
10 Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
Is there a thing of which it may be said, “Behold, this is new”? It has been long ago, in the ages which were before us.
11 Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
There is no memory of the former; neither shall there be any memory of the latter that are to come, amongst those that shall come after.
12 Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
I, Kohelet, was king over Israel in Jerusalem.
13 Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under the sky. It is a heavy burden that God has given to the sons of men to be afflicted with.
14 Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
I have seen all the works that are done under the sun; and behold, all is vanity and a chasing after wind.
15 Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
That which is crooked can’t be made straight; and that which is lacking can’t be counted.
16 Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
I said to myself, “Behold, I have obtained for myself great wisdom above all who were before me in Jerusalem. Yes, my heart has had great experience of wisdom and knowledge.”
17 Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly. I perceived that this also was a chasing after wind.
18 Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.
For in much wisdom is much grief; and he who increases knowledge increases sorrow.
