Vaiz 1
1 Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.
2 Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
Vanity of vanities, says the Preacher, vanity of vanities; all is vanity.
3 İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
What profit has a man of all his labour which he takes under the sun?
4 Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
One generation passes away, and another generation comes: but the earth abides for ever.
5 Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
The sun also arises, and the sun goes down, and hastes to his place where he arose.
6 Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
The wind goes toward the south, and turns about unto the north; it whirls about continually, and the wind returns again according to his circuits.
7 Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
All the rivers run into the sea; yet the sea is not full; unto the place from whence the rivers come, thither they return again.
8 Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
All things are full of labour; man cannot utter it: the eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
9 Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
The thing that has been, it is that which shall be; and that which is done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.
10 Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
Is there any thing whereof it may be said, See, this is new? it has been already of old time, which was before us.
11 Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
There is no remembrance of former things; neither shall there be any remembrance of things that are to come with those that shall come after.
12 Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
I the Preacher was king over Israel in Jerusalem.
13 Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
And I gave my heart to seek and search out by wisdom concerning all things that are done under heaven: this sore travail has God given to the sons of man to be exercised therewith.
14 Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
I have seen all the works that are done under the sun; and, behold, all is vanity and vexation of spirit.
15 Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
That which is crooked cannot be made straight: and that which is lacking cannot be numbered.
16 Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
I communed with mine own heart, saying, Lo, I am come to great estate, and have got more wisdom than all they that have been before me in Jerusalem: yea, my heart had great experience of wisdom and knowledge.
17 Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
And I gave my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I perceived that this also is vexation of spirit.
18 Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.
For in much wisdom is much grief: and he that increases knowledge increases sorrow.
