Ikinci Şamuel 22
1 Rəbb Davudu bütün düşmənlərinin və Şaulun əlindən qurtaranda Davud bu ilahinin sözlərini Rəbbə söylədi;
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
2 O belə oxudu: Rəbb qayam, qalamdır, xilaskarımdır,
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
3 Allahım qayamdır, Ona pənah gətirəcəyəm, Odur qalxanım, qüvvətli qurtarıcım, qülləm, Sığınacaq yerim, xilaskarım! Sən məni zalımların əlindən qurtarırsan!
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
4 Həmdə layiq olan Rəbbi çağıracağam, Düşmənlərimin əlindən qurtulacağam.
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
5 Çünki ətrafımı ölüm dalğaları bürümüşdü, Məni əcəl selləri ürkütmüşdü,
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
7 Əzab içində Rəbbə yalvardım, Allahımı köməyə çağırdım. O, məbədindən səsimi eşitdi, Fəryadımsa Onun qulağına yetdi.
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
8 O zaman sarsılıb dünya titrədi, Göylər təməllərindən sarsılıb lərzəyə gəldi. Çünki O qəzəbləndi.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
9 Burnundan tüstü çıxıb yüksəldi, Ağzından yandırıb-yaxan alov püskürdü, Bundan közlər tutuşdu.
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
10 O, göyləri yarıb yerədək endi. Qatı zülmət ayaqları altında idi.
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
11 Bir keruva minib uçdu, Yel qanadları üstündə şığıdı.
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
12 Ətrafını zülmətə bürüdü, Tufan qoparan qara buludlardan Özünə çardaqlar qurdu.
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
13 Hüzurunun nuru şəfəq saçdı, Oradan odlu közlər düşüb alovlandı.
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
14 Rəbb göylərdən gurladı, Haqq-Taala səs saldı.
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
15 Oxlar atıb düşmənləri darmadağın etdi, Şimşəyini çaxdırıb onları dağıtdı.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
16 Rəbbin məzəmmətindən, Burnundakı nəfəsinin şiddətindən Dənizin dərinlikləri göründü, Dünyanın bünövrələri açıq qaldı.
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
17 O, ucalardan əl uzadıb məni tutdu, Məni dərin suların içindən çıxartdı.
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
18 Məni qüvvətli düşmənimdən azad etdi, Çünki yağılarım məndən güclü idi.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
19 Fəlakətli günümdə qarşıma çıxdılar, Lakin Rəbb mənə dayaq oldu.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
20 O məni geniş yerə çıxartdı, Məndən razı qalıb məni qurtardı.
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
21 Rəbb mənə salehliyim naminə ənam verdi, Mənə əlitəmizliyimin əvəzini verdi.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
22 Çünki Rəbbin yolunu tutmuşam, Pis olub Allahımın yolundan azmamışam.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
23 Onun bütün hökmləri önümdədir, Qaydalarından imtina etməmişəm.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
24 Onun önündə kamilliyə çatmışam, Özümü günahdan qorumuşam.
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
25 Rəbb mənə salehliyimin əvəzini verdi, Gözünün önündə təmizliyimin əvəzini verdi.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
26 Sədaqətlilərlə sədaqətlisən, Kamillərlə kamilsən.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
27 Təmizlərlə təmizsən, Əyrilərlə əyriliklərinə görə davranırsan.
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
28 İtaətkar insanları qurtarırsan, Lovğalara göz qoyursan, onları alçaldırsan.
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
29 Ya Rəbb, Sən mənim çırağımsan, Rəbb zülmətimi nura çevirir.
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
30 Səninlə qoşun üstünə hücum çəkirəm, Allahımla sədlər keçirəm.
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
31 Allahın yolu kamildir, Rəbbin kəlamı safdır, Rəbb ona sığınanların sipəridir.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
32 Rəbdən başqa Allah kimdir ki? Allahımızdan başqa qaya kimdir ki?
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
33 Allah qalamdır, mənə qüvvət verər, Yolumu kamil edər.
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
34 Ayaqlarımı maral ayaqları kimi çevik edər, Məni zirvələrdə saxlar.
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
35 Əllərimə döyüş təlimi verər, Qollarım tunc kamanı dartar.
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
36 Sən mənə qurtuluş qalxanını verdin, Etdiyin köməklə Sən məni yüksəltdin.
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
37 Geniş yer açdın ki, addımlayım, Büdrəməsin ayaqlarım.
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
38 Düşmənlərimi qovdum, onları qırdım, Onlar məhv olanadək geriyə qayıtmadım.
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
39 Onları əzib qurtardım, qalxa bilmədilər, Ayaqlarımın altına sərildilər.
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
40 Döyüş üçün məni qüvvə ilə bürüdün, Əleyhdarlarımı ayağımın altına saldın,
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
41 Düşmənlərimin kürəyini mənə sarı çevirdin, Mənə nifrət edən yağıları məhv etdim.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
42 Gözləsələr də, onları qurtaran olmadı, Rəbbə baxsalar da, Ondan cavab gəlmədi.
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
43 Onları yerdəki toz kimi əzdim, Küçələrin palçığı kimi tapdaladım.
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
44 Sən məni xalqımın çəkişmələrindən qurtardın, Məni millətlərə başçı qoydun, Tanımadığım xalqları mənə tabe etdirdin.
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
45 Yadellilər mənə boyun əyirlər. Səsimi eşidəndə mənə itaət edirlər.
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
46 Yadellilərin cəsarəti qırıldı, Titrəyərək sığınacaqlarından çıxdılar.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
47 Rəbb əbədi yaşayır, Qayama alqış olsun! Məni qurtaran Qayam, Allahım ucalsın!
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
48 O Allahdır, mənə görə qisas alır, Xalqları mənə tabe etdirir.
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
49 O məni düşmən içindən çıxarır, Məni yağılar üstündə ucaldır, Məni zalımların əlindən qurtarır.
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
50 Buna görə, ya Rəbb, Millətlər arasında Sənə şükür edəcəyəm, İsminə tərənnüm söyləyəcəyəm!
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
51 Rəbb padşahına böyük zəfərlər verər, Məsh etdiyi Davuda və nəslinə əbədi məhəbbət göstərər.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
